کتاب توتال

کتاب «توتال» نوشته نسترن مکارمی داستانی معاصر و اجتماعی است که در جنوب ایران، به‌ویژه در مناطق نفت‌خیز جریان دارد. در این رمان «نفت» نه تنها به عنوان یک منبع ثروت و قدرت، بلکه به عنوان عنصری که زندگی و هویت مردم این منطقه را تحت تأثیر قرار داده به تصویر کشیده می‌شود. عنوان کتاب به شرکت نفتی «توتال» اشاره دارد که نماد نفوذ خارجی در صنعت نفت ایران است. در این زمینه داستان درباره کارگران و بومیان منطقه است که با مشکلات اقتصادی، استثمار و تبعیض دست و پنجه نرم می‌کنند.
رمان با استفاده از روایت غیرخطی و توصیف‌های شاعرانه از طبیعت و فضای جنوبی ایران، داستان را پیش می‌برد. این شیوه روایت، به‌ویژه در بخشی که توتال در حال جستجو برای کشف حقیقت خود و گذشته‌اش است، عمق و پیچیدگی خاصی به داستان می‌بخشد. شخصیت اصلی داستان در مواجهه با مشکلات و بحران‌ها در تلاش است تا خود را در دنیای پرتنش اطرافش پیدا کند و دیگر شخصیت‌ها نیز با مسائلی چون هویت، مبارزات اجتماعی و اقتصادی و چالش‌های زیست‌محیطی دست به گریبان هستند. از سوی دیگر، مسائل اجتماعی از جمله وضعیت زنان در جامعه‌ای مردسالارانه هم در بطن داستان مطرح می‌شود. کتاب از چند زاویه مختلف روایت می‌شود و در طول داستان تلاش‌های شخصیت‌ها برای درک بهتر شرایط و واقعیت‌های زندگی خود به تصویر کشیده می‌شود.
یکی از محورهای اصلی داستان، تأثیر نفت بر زندگی مردم منطقه است. نفت به‌عنوان یک منبع حیاتی که هم زندگی مردم را تحت تأثیر قرار می‌دهد و هم به ابزاری برای استعمار و استثمار تبدیل می‌شود، در داستان نقش پررنگی دارد. مکارمی در این کتاب به بررسی مشکلات اجتماعی مانند فقر، نابرابری اقتصادی و اعتراضات کارگری می‌پردازد. همچنین این رمان به طور غیرمستقیم به مسائل معاصر مانند استعمار نوین، عدالت اجتماعی و هویت محلی نیز اشاره دارد.