کتاب زندگی عشق و دیگر هیچ

Life is love and nothing more
کد کتاب : 33910
شابک : 978-9644238062
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 570
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2010
نوع جلد : جلد سخت
سری چاپ : 9
زودترین زمان ارسال : 11 اردیبهشت

معرفی کتاب زندگی عشق و دیگر هیچ اثر کریم فیضی

"زندگی عشق و دیگر هیچ" اثری است به همت "کریم فیضی" که در آن "گفت و شنود با دکتر محمدعلی اسلامی‌ندوشن" را مکتوب نموده است. ساختار این مجموعه بحث‌ها که "کریم فیض" با "دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن" طی چند ماه داشته است به قرار زیر است:
در نخستین فصل از کتاب "زندگی عشق و دیگر هیچ"، حیات و دورانی که "دکتر محمدعلی اسلامی ندوشن" در آن زیسته، در کنار هم نسلان وی مورد بررسی قرار می‌گیرد و این کار در خلال پرسش‌هایی اساسی که موارد مهم را در زندگی ایشان ‌می‌کاوند، صورت می‌گیرد. گفت و گوهای این فصل چیزی شبیه خاطره‌نویسی و تاریخ‌نگاری است و دگرگونی‌هایی که طی بیش از هفت دهه زندگی در ایران رخ داده از دریچه‌ی حیات یک از عالمان دانشگاهی معاصر مطالعه و بررسی می‌شود.
با توجه به بازه‌ی زمانی که از دهه اول این قرن تا به امروز را شامل می‌شود، طبیعی است که بحث نوسازی رضاخانی تا برپایی سطنت محمدرضا پهلوی و همچنین اتفاقاتی مانند کودتای 28 مرداد، انقلاب اسلامی و جنگ هشت ساله در ایران و تحولاتی از این قبیل مطرح شود و هر چه که بیان شده، در قالب پرسش و پاسخ واکاوی شود.
فصل دوم به تاریخ ادبیات و ادب ایران پرداخته و همچنین مسیر و جریان اصلی و عمومی آن، از گذر صحبت پیرامون شاعران برجسته‌ای مانند فردوسی، مولوی، خیام، سعدی و حافظ بررسی شده است. "کریم فیضی" بحث کاملی با "دکتر اسلامی ندوشن" درباره هر یک از این شخصیت‌ها و مبانی ادبی و شاعرانه آنها داشته است، که اکنون پیش روی شماست.
فصل سوم کتاب "زندگی عشق و دیگر هیچ" نیز به فرهنگ و متعلقات کهن و نوی آن پرداخته که در مجموع خوانشی منحصر به فرد را در اختیار خواننده می‌گذارد.

کتاب زندگی عشق و دیگر هیچ

کریم فیضی
کریم فیضی در سال ۱۹۸۰ میلادی (= ۱۳۵۸ شمسی) یک سال بعد از انقلاب اسلامی در تبریز به دنیا آمد. در آن سال تبریز درگیر شورش هایی بود که کمتر از شورش های تهران به عنوان مرکز ایران و قلب انقلاب نبود. تولد او مقارن با روزی بود که سید محمدعلی قاضی طباطبایی - از چهره های نامدار انقلابی - در تبریز ترور شد و به عنوان اولین کشته عبادتگاه (= «شهید محراب») معروف شد. بنابراین می توان حدس زد که کودکی اش در موجی از هیاهو و درگیری و ناآرامی سپری شده باشد.