در زبان تصویر، حتی در دنیای امروز، ما می‌توانیم به وضوح نقاظر معنایی بی‌کم و کاستی را تجربه کنیم، در حالی که از بازخوانی آموزه‌های تصویری اسلاف سابق برای حفظ و ادامه فرهنگ تصویری جامعه نمی‌توان چشم پوشی کرد. اصول و ارزش‌های بصری و جنبه‌های معنایی آنها در ادبیات هنری و تجسمی ایران پس از اسلام یک نقش کلان را در تأسیس بر روی خشونت‌ها، بیان‌ها، و مدل‌های قدیمی ایفا کرده‌اند. این مطالب نه تنها بر صورت و ظاهر مورد توجه قرار می‌گیرند بلکه ارتباط نهانی با افکار و الگوهای فرهنگی عمیقتر را بازتاب می‌دهند.
کتاب «بازخوانی عرفانی مبانی هنرهای تجسمی» به چگونگی دیدار هنرمند ایرانی از جهان و تجسم آن پیرامون خود می‌پردازد؛ نمونه‌های تصویری و نقل شده از کتب عرفانی در این متن حاضر، با استفاده از عناصر و ویژگی‌های بصری، تصویری جدید از افکار هنرمندان ایرانی در زمینه شناخت عمیق اجزا و خصوصیات تصویری ارائه می‌دهند. نقطه به مثابه نمایانگر وحدانیت، خط نمایانگر عقل کل و نقش ایجادی، اشکال به عنوان نماد پدیده‌های کائنات، و رنگ با تطبیق با نظام‌های چندگانه وجود، همه اینها اشکالی از کثرت در وحدت و کمال در آفرینش را نمایان می‌کنند.
برای بهره‌برداری کامل از این محتوا و بهترین درک از نگاه هنری ایرانی، بهتر است که این کتاب را با دقت و با تأمل عمیق مطالعه نمایید.
کتاب بازخوانی عرفانی مبانی هنرهای تجسمی
سوره مهر
رسول کمالی دولت آبادی
