کتاب مردی که سگ ها را دوست داشت

«مردی که سگ‌ها را دوست داشت» داستان کوتاهی از ریموند چندلر است که نخستین بار در سال ۱۹۳۶ منتشر شد. راوی داستان تد کارمادی است، یک کارآگاه خصوصی که درگیر پرونده‌ای می‌شود که ظاهرا از یک جست‌وجوی ساده برای یافتن زن جوانی و سگش آغاز می‌شود. این زن از خانه فرار کرده و کسی که او را استخدام کرده، نگران وضعیت اوست. کارمادی با اطلاعاتی محدود راهی شهری ساحلی می‌شود تا موضوع را بررسی کند.
با پیشروی داستان، او متوجه می‌شود شرایط آن‌طور که ابتدا به نظر می‌رسید نیست. آدم‌هایی که با آن‌ها برخورد می‌کند، حقیقت را پنهان می‌کنند یا انگیزه‌های مبهمی دارند. خشونت، تهدید، و فضای روانی سنگین به مرور شدت می‌گیرد. روابط میان شخصیت‌ها پیچیده است و نشانه‌هایی از خیانت، سوء‌استفاده و سوءظن در جای‌جای روایت دیده می‌شود.
نویسنده از زبانی ساده و مستقیم استفاده می‌کند و با توصیف‌های کوتاه ولی موثر، فضای تاریک و نامطمئن پیرامون شخصیت اصلی را ایجاد می‌کند. داستان ریتم نسبتا سریعی دارد و پر از برخوردهای ناگهانی، تغییر جهت در روایت، و موقعیت‌هایی است که هیچ‌کس کاملا قابل اعتماد به نظر نمی‌رسد. یکی از ویژگی‌های داستان، پرداختن به تقابل میان ظاهر و واقعیت شخصیت‌هاست؛ چیزی که در بسیاری از آثار دیگر چندلر هم دیده می‌شود. شخصیت تد کارمادی، با وجود تفاوت در نام، از نظر ویژگی‌های اخلاقی، نوع نگاه به جهان و زبان بدبینانه‌اش، شباهت زیادی به فیلیپ مارلو، شخصیت اصلی رمان‌های بعدی چندلر دارد.