کتاب هشت پیانیست

«هشت پیانیست» دومین رمان مهدی بهرامی نویسنده‌ی کرمانی است. این رمان در نهمین دوره‌ی جایزه هفت‌اقلیم شایسته تقدیر شناخته شده است. مهدی بهرامی با اولین رمانش «گهواره مردگان» خودش را به عنوان نویسنده‌ای صاحب فکر به جامعه‌ی ادبی ایران معرفی کرد. «هشت پیانیست» روایت خاندانی قدیمی در کرمان است؛ روایتی خاص از سه نسل یک خاندان؛ خاندان حاج ابوالقاسم خان معمار، فرزند و نوه‌هایش. شاید اگر ننجان و آقاجان را هم در نظر بگیریم می‌توان گفت شاهد سرنوشت چهار نسل از این خاندان هستیم. داستان تصویر دیگری از جهان انسان‌هاست. انسان‌هایی کمابیش آشنا در جهان ما، همراه با خواسته‌های پنهان خود در رویارویی با نیمه‌‌ی گمشده‌‌ی خودشان. نویسنده خواننده را در هزارتویی از روابط گیر می‌اندازد. این رمان داستان رهایی ا‌ست. شخصیت‌های داستان به‌نوعی به‌دنبال رهایی و گذرکردن از گناه هستند، باری که نسل گذشته بر دوش آن‌ها گذاشته است؛ روایت روابط درونی و گاه نادیده گرفته‌شده‌ی‌ شخصیت‌های یک خاندان. زندگی فناشده، ترک‌شده، از دست‌رفته. هر کدام از شخصیت‌ها به‌دنبال رهایی از خودشان هستند؛ داستان خاندانی با سه نسل متفاوت. داستانی سرشار از عشق، کینه و نفرت میان فرد فرد آدم‌های خانواده و اطرافیان. رابطه‌ آقاجان و ننجان، رابطه‌ ابوالقاسم و مرضیه، رابطه‌ چنگیز و شهلا، رابطه‌ چنگیز و مهراب، حاج ابوالقاسم معمار، بزرگ خاندان و چنگیز که بی‌عار است. رابطه‌ صنم و نوید.
ساختار رمان پیچیده اما فکر شده است. روایتی که از زمان حال آغاز و تا اسطوره‌ها عقب می‌رود. مهراب شخصیت افغان رمان، یادآور مهراب کابلی در شاهنامه است. روایتی از پدرکشی و پسرکشی. صنم و ابوال(ابوالقاسم) خواهر برادر هستند و نوه‌های ابوالقاسم معمار. مهراب به عنوان کارگر در این خاندان کار می‌کند و او هم معمار می‌شود و به‌گونه‌ای رقیب چنگیز فرزند بی‌عار ابوالقاسم. رابطه‌ی آن‌ها را می‌توان همچون دو برادر دانست که به خون هم تشنه‌اند. چنگیز به مهراب حسادت می‌کند. بعدتر صنم کشف می‌کند که پدر واقعی او مهراب است و نه چنگیز. رازی که کسی از آن باخبر نیست. شبی صنم به خانه برگشته است. ابول او و مهراب را در حالی‌که با هم تنها هستند، غافلگیر می‌کند. نزاعی شکل می‌گیرد که در آن چاقوی ابول در تن خواهرش صنم می‌نشیند. روایت روشن نمی‌کند. این ضربه از قصد بوده یا ناخواسته. صنم در کماست. ابول در تیمارستان. داستان این خاندان را مخاطب باید باد دقت و از میان روایت‌های متعددی که در آن شخصیتی در کماست و شخصیتی دیگر در تیمارستان، کشف کند. سرنخ‌هایی پیدا کند و آن‌ها را به هم ربط دهد تا بتواند به جهان هولناک داستان پا بگذارد. جهانی که با زبانی شاعرانه و تاثیرگذار روایت می‌شود. برخی از قطعات فارغ از بافت رمان هم بسیار خواندنی و تاثیرگذار هستند.
«هشت پیانیست» نشان‌دهنده‌ی حضور نویسنده‌ای توانا با ذهنی پیچیده و جهان و زبانی خاص است که خواندن رمان‌هایش نیازمند تلاش و کوششی مضاعف است.