کتاب اختصاص

اصل کتاب به زبان عربی بوده و در آن به بیان احادیثی از پیامبر اکرم (ص) و ائمه اطهار(ع) در زمینه های مختلف اعتقادی و کلامی، اجتماعی، عبادی، اخلاقی و… همراه با ذکر نام راویان آن پرداخته شده است.
شیخ مفید از عالمان و متکلمان گرانمایه ی شیعی قرن چهارم و اوایل قرن پنجم هجری می باشد و اعتبار بالایی بین علمای سنی و شیعی دارا است و تألیفات فراوانی دارد که از منابع مهم شیعه به شمار می روند. وی دارای آراء واندیشه هایی مهم و تأثیرگذار در کلام و فقه بوده است؛ تا حدی که توانست در برابر مکتب اخباریگری اهل حدیث که تا نیمه های قرن چهارم بر مسند قدرت فقه و کلام شیعه نشسته بودند، عقل گرایی را برپا کرده و راه استدلال و تعقل و اجتهاد اصطلاحی را در فقه شیعه باز نماید. به طور کلی می توان چنین گفت که او در فقه و دانش حدیث، خود، صاحب سبک و مکتب بوده است و دانشمندی بزرگ در این زمینه است. بیش از 170 اثر را به او نسبت داده اند که البته در منسوب نمودن کتاب «اختصاص» به شیخ مفید، شک و تردیدهایی وجود دارد. این کتاب که از کهن ترین آثار مذهب تشیع به شمار می رود را برخی منسوب به او دانسته و بعضی دیگر منکر این امر هستند و تعدادی دیگر هم در برابر انتساب صاحب این اثر سکوت نموده اند. البته کسانی که این انتساب را رد می کنند، دلایلی دارند که از آن میان می توان عدم وجود نام این اثر را در فهرست نجاشی، طوسی و ابن شهرآشوب نام برد. (فهرست ها آثاری هستند که تدوین گر آن ها نام آثار معروف و مهم را همراه نام مولف در آن ذکر می کنند.) و برخی دلایل دیگری که در قسمت مقدمه ی مترجم ذکر شده اند. اما مترجم با استناد به دلایلی متقن تر و مطمئن تر به رد این استدلالات پرداخته و انتساب اثر را به شیخ مفید تقویت می کند. در هر حال آنچه که مهم است، محتوای کتاب است که در برگردان آن به فارسی، تمام فارسی زبانان علاقه مند به این آثار که عربی نمی دانند به راحتی می توانند از یک اثر کهن معتبر استفاده نمایند و بهره ی شخصی یا تحقیقی لازم را ببرند. ترجمه ی این کتاب به زعم خود مترجم بر پایه ی متنی است که آقای علی اکبر غفاری کار تصحیح آن را انجام داده است. پاورقی هایی که در متن عربی موجود بوده به دلیل ارزش مندی مطالبش نیز ترجمه شده است و خود پاورقی هایی را نیز ذکر کرده و در ترجمه ی آیات قرآن از ترجمه ی استاد فولادوند استفاده شده است.