«به علت شیوع بیماری کرونا بسیاری از اماکن عمومی، رستوران ها، مراسم و مراکز فرهنگی و گردهمآیی ها بسته شده بودند. این مسئله زیان اقتصادی زیادی به بیزینس های کوچک و بزرگ وارد کرد. بسیاری از شرکت ها ورشکسته شدند. بعضی از شرکت ها که شعبه ای از یک شرکت آمریکایی بودند، بستند و به آمریکا برگشتند. وضعیت بیکاری پیچیده و روزافزون شد. البته دولت به کمک مردم و بیزینس ها شتافت، اما تا چه زمان و تا کی می توانست کمک کند. کسر بودجه دولت بسیار بالا رفت.
چیزی که قابل تحسین بود صداقت دولتمردان با مردم بود. هر روز نخست وزیر فدرال و نخست وزیران استان ها با گروه ها پزشکی و تخصصی خود وضعیت روند کنترل کرونا و چگونگی درمان آن و دستورالعمل ها بهداشتی را از تلویزیون به مردم گزارش می دادند. البته من از دیدن تلویزیون در اتاق قرنطینه محروم بودم. اخبار و آمار را همسرم تلفنی از اتاق دیگر به من اطلاع می داد.»
جامی(مصدق)