حرف بر سر فهمیدن حرف دهان است و ارزش حرف‌ها، یک‌یک حرف‌ها، واو به واو حرف‌ها، یکان‌یکان‌شان و هرچه از دهن‌مان و از دهان‌شان درمی‌آید. داستان «واو» داستان همین نفهمیدن حرف‌هایی‌ست که از دهان‌ها بیرون میآید و به دوروبر و به خصوص به صورت دیگران پرت می‌شود و به سرها و گوش‌ها فرومی‌رود. کتاب واو را امیرحسین زنجانبر درباره‌ی بی‌ارزش کردن حرف‌ها نوشته و ندانستن ارزش حروف و کلمه‌ها و جمله‌ها و توجه نکردن به اینکه همه‌ی ما با حرف‌های‌مان شناخته و شناسانده می‌شویم و خواهیم شد. واو حرفش این است که وقتی حرف دهان‌مان را نفهمیم و واو به واومان برای‌مان مهم نباشد، مش‌باقر می‌شود موش‌باقر و موش‌موشی می‌شود مش‌موشی! همین فرمان را بگیریم برویم تا آخر، داستان واو دستمان میآید و به چشم‌مان می‌نشیند و در گوشمان فرومی‌رود و توی سرمان باقی می‌ماند و خیلی چیزهای دیگر که گفتن ندارد و فقط باید خودتان بخوانید تا حساب کار کاملا دست‌تان بیاید.
کتاب واو
قو
امیرحسین رحیمی زنجانبر
