کتاب روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک

Ravabete Siyasiye Iran Va Torkiyeh
کد کتاب : 55773
شابک : 978-6226728034
قطع : رقعی
تعداد صفحه : 408
سال انتشار شمسی : 1402
سال انتشار میلادی : 2020
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 2
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک اثر مهدی فرجی (1361)

"روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" اثری است به قلم "مهدی فرجی" که تلاش می‌کند تا نحوه دگرگونی روابط این دو کشور را در طول سلطنت رضاشاه و آتاتورک توضیح دهد و همچنین به این موضوع بپردازد که چه عواملی بر روابط سیاسی ایران و ترکیه در آن دوران تأثیر گذاشته است. "مهدی فرجی" همچنین چگونگی روند روابط سیاسی دو ملت را بررسی می‌کند و به این پرسش پاسخ می‌دهد که ایران و ترکیه چگونه و بر چه اساسی توانستند سنگ بنای روابط را بر اساس اعتماد متقابل و حسن همجواری پایه‌گذاری کنند و تحولی اساسی در روابط خود ایجاد کنند؟
"روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" به قلم "مهدی فرجی" در چهار قسمت تشریح شده است. بخش اول به مهمترین تحولات و معاهدات در امور بین‌المللی عثمانی و قاجار می‌پردازد. هدف این بخش ارائه خلاصه‌ای از روابط بین‌الملل سابق میان قاجار و عثمانی و همچنین روابط خارجی است که تحت آن رژیم‌های پهلوی جدید و جمهوری ترکیه ایجاد شد.
در بخش دوم کتاب پیش رو تلاش شده است تا سیاست خارجی و روابط دولت رضاشاه با انگلیس و شوروی به عنوان دو نیروی تعیین کننده در معادلات منطقه و نیز روابط و سیاست خارجی ترکیه در دوران جنگ‌های استقلال و پس از مذاکرات لوزان و تأسیس جمهوری ترکیه تا انتهای کار دولت کمال آتاتورک تشریح شود. بخش سوم محور اصلی این کتاب است و برقراری روابط ایران و ترکیه، به پا خاستن کردهای ترکیه در آرارات و تأثیر مخرب آن در حل مشکلات مرزی و همچنین تعاملات سیاسی دو کشور و نحوه‌ی صلح در درگیری‌های مرزی و سرزمینی را بررسی می‌کند. بخش چهارم و آخر کتاب به بحث در مورد روابط کنسولی و نگرانی‌های مختلف در مورد اتباع دو ملت می‌پردازد و بر آن است که برخی جنبه‌های "روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک" را روشن کند.

کتاب روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک

دسته بندی های کتاب روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک
قسمت هایی از کتاب روابط سیاسی ایران و ترکیه در دوره رضاشاه و مصطفی کمال آتاتورک (لذت متن)
با سقوط عثمانی و تشکیل جمهوری ترکیه و انتقال سلطنت از قاجار به پهلوی، شرایط سیاسی داخلی و منطقه ای و همچنین رویکرد و روش دولت های جدید به سیاست خارجی دگرگون شده بود. ضرورت برقراری مناسبات میان دو دولت جدید و تامین منافع مشترک آن دو ایجاب می کرد اساس روابط خود را بر پایه اصول جدیدی تنظیم و در عهدنامه های گذشته خود تجدید نظر کنند. چیزی که این فکر و رویه را بیشتر تقویت کرد، ناکارآمد بودن عهدنامه های پیشین بود. با سقوط عثمانی و از میان رفتن قاجار و برقراری نظام جدید در ترکیه و استقرار حکومت پهلوی در ایران، شیوه حکومت دو کشور و وضعیت اجتماعی و احتیاجات طرفین تغییر کرده بود و دیگر، عهدنامه های گذشته از عهده احتیاجات برنمی آمد. با این مقدمات، مقامات سیاسی دو کشور دیر زمانی به فکر تجدید نظر در معاهدات گذشته و عقد قراردادهای جدیدی افتاده و مذاکراتی را هم در همین زمینه انجام داده بودند. دولت ترکیه پس از لغو معاهدات سابق خود با دیگر دولت ها و پی ریزی اساس جدید در روابط خود با دولت های دیگر، در تاریخ 20 خرداد 1303/ 10 ژوئن 1924 طی یادداشتی رسما به وزارت امور خارجه ایران اطلاع می دهد با توجه به لغو عهدنامه های پیشین در کنفرانس لوزان و تغییر رژیم حکومتی، ترکیه عهدنامه های خود را با دولت ایران، ملغی تلقی می کند و حاضر است با ایران عهدنامه های جدیدی منعقد کند و گوشزد می کند که ترکیه پیشنهاد انعقاد قراردادهای جدید را ضمن یادداشت های متعددی در موارد مختلف از قبیل «تقاضای استرداد فراریان و الغای کاپیتولاسیون و غیره» اعلام کرده است. وزارت امور خارجه ایران به دلایلی تصمیمات و اقدامات ترکیه را نپذیرفت و در پاسخ به دولت ترکیه مواردی را ابراز داشت از جمله اینکه مسئله لغو قرار دادهای پیشین ترکیه با دیگر دولت ها بر اساس عهدنامه لوزان، ارتباطی به ایران ندارد؛ زیرا دولت ایران در کنفرانس مزبور شرکت نداشته و آن عهدنامه را هم امضا نکرده است.