کتاب صدام (دو جلدی)

شرحی جذاب دربارهٔ پسرک دهاتی بی سوادی که با توسل به خشونت و خونریزی در عراق انقلاب زده به تدریج به رأس هرم قدرت رسید.

کتاب در سنت آثاری همچون در کمال خونسردی و آواز جلاد نوشته شده است. این پرتره ای جذاب، درون بینانه و به طرز غافلگیرکننده ای صمیمانه دربارهٔ صدام حسین است، و در عین حال تأملی کوتاه اما قدرتمندانه دربارهٔ معنای شرارت و قدرت.

اقوام صدام به دست بریتانیایی ها کشته شده بودند و خانه هایشان ویران شده بود؛ اجداد صدام شجاعانه علیه ترک ها جنگیده بودند. صدام حسین با چنین زمینه ای آگاهی کاملی از استعمار بریتانیا داشت. او به خوبی می دانست که دولت عراق چگونه اسیر استعمارگران شده است و به همین دلیل تصمیم گرفت درگیر فعالیت های سیاسی شود.» همین احساسات را می توان به راحتی به خیرالله طلفاح نیز نسبت داد. ماجرای درگیر شدن صدام در طرح ترور رئیس جمهور عراق [عبدالکریم قاسم] نقش زیادی در شکل گیری کیش شخصیت پرستی او در دورۀ حکمرانی اش دارد. خود او شرحی از نحوۀ مشارکتش در طرح ترور قاسم ارائه کرده که چنان پرآب و تاب است که از این حیث هیچ شرح دیگری نمی تواند گوی سبقت از آن برباید. در روایت صدام دربارۀ مشارکتش در طرح ترور قاسم نشانه هایی دیده می شود که پیشینه شان به زندان تکریت باز می گردد. صدام برای مدت شش ماه، از اواخر 1958، به اتهام قتل سعدون التکریتی کمونیست، در تکریت زندانی بود. وقتی التکریتی به دست صدام کشته شد فقط مدت کوتاهی از روی کار آمدن عبدالکریم قاسم گذشته بود. در نتیجه موقعی خشونت دسته جمعی و قتل و غارت همگانی سراسر کشور را فرا گرفت، صدام و دایی اش، خیرالله، در زندان بودند. صدام بعدها ادعا کرد که از داخل زندان برای نجات جان رفقای بعثی اش تلاش کرده و مانع از کشته شدن آن ها به دست کمونیست ها در تکریت شده بود. البته برخی از این کمونیست ها چه بسا درصدد بودند که انتقام قتل سعدون التکریتی را از صدام بگیرند. اما در روایت صدام چنین آمده که او به برخی از نگهبانان علاقه مند به بعثی ها رشوه می داده تا فعالان بعثی را به جرم های غیرحقیقی و ساختگی دستگیر و زندانی کنند تا جانشان در زندان حفظ شود. صدام مدعی شده: به این ترتیب، شماری از بعثی ها به زندان آورده شدند. آن ها روزها در زندان می ماندند...