درد وا شد/ پیچیدم/ شاخ حیرت شکست/ کاری نمانده دیگر/ (باید رفت)/ بوسیدن روی مات،/ با این لبان دوزخی،/ چکیدن صدام از لای دندان هات،/ (دستگاه بازیافت ذوباله بود)/ نیازمند اندوه و خشمی هم اندازه است،/ تو و منی هم اندازه،/ شروع شدن این./ انگار باز/ مثل همیشه/ (نشد)/ من باید بمانم و/ این دهان باز و/ این خنده ی سرازی از گوشه های چشم/ این دوخته به هوای روبه رو/ من بمانم باید من توفانی و/ تو... نسیم... نسیم/ نسیم پرچم پسند!
