کتاب تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه

A History of Persian Literature
کد کتاب : 67104
مترجم :
شابک : 978-6227754100
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 351
سال انتشار شمسی : 1400
سال انتشار میلادی : 2012
نوع جلد : شومیز
سری چاپ : 1
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت

معرفی کتاب تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه اثر مجموعه ی نویسندگان

"تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه" اثری است پژوهشی که توسط مجموعه‌ی محققان و زیر نظر "چارلز ملویل" به نگارش درآمده است. ادبیات فارسی که همچون ستاره‌ای، راهگشای تاریخ و فرهنگ فارسی است، همواره بر ادبیات دیگر کشورهای آسیایی همچون ترکیه، هند و آسیای مرکزی تاثیر گذاشته و از آنها تاثیر پذیرفته است. "چارلز ملویل" با ارائه‌ی یک منبع درخشان پژوهشی از "تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه"، بسیاری از شاعران و نویسندگان جهان را تحت تاثیر قرار داده است و تحسین بسیاری را نیز برانگیخته است. در سال‌های اخیر توجه جهانی به اشعار مولانا و رباعیات خیام جلب شده اما دانش جهانیان از ادبیات فارسی تا قبل از نگارش این اثر، به همین موارد محدود می‌شد.
با انتشار "تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه"، نه تنها فارسی‌زبانان و افرادی که به هر نحوی با ادبیات فارسی سر و کار دارند، بلکه تمام علاقمندان به فرهنگ و ادب فارسی در سرتاسر جهان می‎توانند هر آنچه را که لازم است، از مطالعه‌ی این اثر همه‌جانبه و شیوا، به دست بیاورند.
"تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه" پاسخگوی نیاز محققین، دانشجویان و تمام علاقمندان به زبان فارسی است و با ارائه‌ی و تاریخچه‌ای جدید، جامع و مفصل پیرامون موضوعات مختلف، مهم‌ترین دستاورد‌های ادبیاتی ایران را بازتاب می‎دهد.
این اثر مروری ضروری بر تاریخ‌نگاری طولانی و غنی ادبیات فارسی ارائه داده و با برجسته ‌کردن مضامین و ایده‌های محوری که به نگارش تاریخی کمک می‌کند، سیر تحول نگارش تاریخ به‌عنوان یک فرم ادبی را از پیدایش آن با شاهنامه فردوسی و سیر تکاملی آن در دوره صفویه، از طریق گرگ و میش سنت تواریخ دربار و ظهور همزمان آن ردیابی می‌کند. "تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه" منبعی ضروری برای یادگیری سنت‎های تاریخ‌نگاری ایران و راهنمای اساسی آن خواهد بود.

کتاب تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه

دسته بندی های کتاب تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه
قسمت هایی از کتاب تاریخ نگاری فارسی در ایران میانه (لذت متن)
در این دوره آثار برجسته تاریخی به ویژه جامع التواریخ و تالیفات متعدد حافظ ابرو پدید آمدند که نه تنها میراث تاریخ نگارانه گذشته، از بلعمی به بعد را پیوند و گسترش داد، بلکه الگوهایی را برای بعد و از جمله تواریخ عمومی معتبر میرخواند و خواندمیر فراهم آورد. اینها، به خصوص روضه الصفا میرخواند معیاری شد تا مورخان عصر صفوی از آن تبعیت کنند. در کنار آنها، زندگی نامه تیمور اثر علی یزدی دستکم به خاطر زبان تحسین برانگیزش بود؛ ظفرنامه در سراسر قرن 16/10 ه.ق به عنوان اثری که رونویسی و مصور می شد، مورد تقاضای فراوان بود و برای نمونه برای ابراهیم امینی هروی در تاریخ شاه اسماعیل منبعی الهام بخش محسوب می شد. تاریخ نگاران دوره ترک- مغول در ایفای سهم خود در بیان و تا اندازه ای زیادی میانجی گری در طرز تفکرهای مغولی و ایرانی- اسلامی که در سراسر این عصر در کشمکش بودند، الگوی تاثیرگذاری را برای روایت رخدادهای یک عصر حماسی پدید آوردند. در حالی که لایه های جدیدی به فرهنگ سیاسی خود افزودند. عصر مذکور عصری بود که صفوی ها ریشه های خود را در آن جست وجو کرده و از انجا الهام می گرفتند.