برای زیستن دیر است
بگذار تیک تاک تنیده بر دیوار
سهم این پرنده ی تکراری باشد
و لحظه ای درخشان از عشق را
کلاغی به منقار بگیرد و ببرد
سکوت غریزی اشیا را به حساب بی دردی شان نگذار نباید نادیده گرفت تعلق خاطر گلدانی را به پنجره ای