تذکرهٔ شعرای نصرآبادی تألیف میرزا محمدطاهر نصرآبادی از ادبا و شعرای اواخر عهد صفوی است. این کتاب حاوی زندگی‌نامه سرایندگان دوره صفویه است و نام و احوال و اشعار حدود هزار شاعر در آن ضبط گردیده است. میرزا طاهر، خود دارای ذوقی سرشار و طبعی روان بود و به سبک شاعران برجسته آن روزگار به ویژه صائب و کلیم شعر می‌سرود. این تذکره پس از دیباچه‌ای کوتاه، حاوی یک مقدمه و پنج «صف» و «خاتمه» است. در دیباچه از تذکره‌نویسان سابق چون عوفی و سام میرزا صفوی یاد کرده و بیش از همه تقی‌الدین کاشی مولف خلاصة‌الاشعار را ستوده و اثر او را به حق تذکرهٔ کاملی دانسته است. پس از دیباچه مطالب کتاب عبارتند از:
مقدمه در ذکر اشعار پادشاهان و پادشاه زادگان.
صف اول در ذکر امرا و خوانین و وزرا و کتاب دفترخانه شامل سه فرقه امرا و خوانین ایران، امرا و خوانین هندوستان و وزرا و مستوفیان و کتاب دفترخانه.
صف دوم در ذکر سادات عالی مقدار و نجبای سایر جماعت.
صف سوم در ذکر علما و فضلا و ... شامل سه فرقه علما و فضلا، خوشنویسان و درویشان.
صف چهارم در ذکر شعرا و موزونان شامل سه فرقه شعرای عراق و خراسان، شعرای ماوراءالنهر و شعرای هندوستان.
صف پنجم در ذکر اشعار اقوام کمینه و فقیر بی وجود.
خاتمه در ذکر تواریخ و لغز و معما از گذشتگان و متأخران شامل تواریخ و لغز و معماهایی که نام سازنده آنها روشن است و تاریخ‌ها و لغزها و معماهایی ناشناخته در سه حرف.
تذکرهٔ نصرآبادی افزون بر فواید فراوان ادبی، از نظر اشتمال بر مطالب تاریخی اهمیت فراوان دارد و در حقیقت یکی از منابع ارزشمند تاریخ عصر صفوی شمرده می‌شود.
کتاب تذکره نصر آبادی (۲ جلدی)
اساطیر