میگل د اونامونو (Miguel de Unamuno) (زاده ۲۹ سپتامبر ۱۸۶۴ – درگذشته ۳۱ دسامبر ۱۹۳۶) مقاله‌نویس، رمان‌نویس، شاعر، نمایشنامه نویس و فیلسوف اسپانیایی بود. وی یک نوگرا بود و به برداشتن مرز ژانرهای مختلف کمک بسیار کرد. در مورد این که آیا وی عضو نسل ۹۸ بوده‌است با نه اختلاف نظر هست. وی علاوه بر نوشته‌های خود نقش مهمی در روشنفکری در اسپانیا داشته‌است. فلسفه میگل د اونامونو فلسفه‌ای اصولی و روش دار نبود و در واقع نفی تمام اصل‌ها و روش‌ها و تصدیق ایمان در خودش بود. وی از نظر فلسفی تحت تأثر خردگرایی و اثبات‌گرایی پیشرفت کرده بود هر چند که وی نوشته‌هایی از دوره جوانی خود به جای گذاشته‌است که همفکری وی را با جامعه گرایی و نگرانی وی را برای موقعیتی که اسپانیا در آن زمان در آن بود نشان می‌دهد. وی معتقد بود که بهترین راه درک و فهم تاریخ نگاه به داستان‌های کوتاه افراد ناشناس است نه وقایع بزرگ و جنگ‌ها. سه تا از اثرهای وی با عنوان‌های حس غم‌انگیز زندگی (Del Sentimiento Trágico de la Vid) ٫ تقلای مسیحیتو حضرت مانوئل خوب شهید تا دومین شورای واتیکان در دهه ۱۹۶۰جزو لیست کتاب‌های ممنوعه کلیسای کاتولیک بودند. وی خود کیش خویش را این‌گونه خلاصه می‌کند:"دین من جستن حقیقت در زندگی و زندگی در حقیقت است٫ حتی با اینحال که می‌دانم تا وقتی زندگی می‌کنم آن‌ها را نخواهم یافت."
