زهره زرشناس زاده آذرماه سال ۱۳۳۰ در تهران، دارای دکتری فرهنگ و زبان‌های باستانی از دانشگاه تهران است. او از سال ۱۳۵۷ عضو هیئت علمی فرهنگستان زبان ایران و پس از پیروزی انقلاب اسلامی به ترتیب استادیار موسسه مطالعات و تحقیقات فرهنگی و دانشیار و استاد پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی بوده است. زرشناس از سال ۱۳۶۸ تاکنون به تدریس در مقاطع کارشناسی ارشد و دکترا در پژوهشگاه علوم انسانی، دانشگاه تهران، دانشگاه آزاد اسلامی (واحد علوم و تحقیقات) و بنیاد ایرانشناسی اشتغال دارد و تاکنون راهنمایی و هدایت بیش از ۱۰۰ پایان نامه کارشناسی ارشد و دکترا را بر عهده داشته است. او با تألیف بیش از ۸۰ مقاله در مجلات علمی ایرانی و خارجی و تألیف ۱۰ کتاب در سال ۱۳۸۰ موفق به کسب درجه استادی (پروفسوری) شده و عضو چندین انجمن علمی ایرانی و خارجی مانند انجمن ایرانشناسان اروپا ( SIE ) و انجمن زبانشناسی و انجمن ایرانشناسی ایران است. از آثار او می‌توان به این کتاب‌ها اشاره کرد: «شش متن سغدی»، «جستارهایی در زبان‌های ایرانی میانه شرقی»، «زبان و ادبیات ایران باستان»، « میراث ادبی روایی در ایران باستان»، «زن و واژه»، «دستنامه سغدی»، «جشن‌نامه دکتر بدرالزمان قریب»، « نامه خاتون ارگی و صد و نوزده پاره نوشتار سغدیی»، «تیشتریشت» و «قصه‌هایی از سُغد»
