مهدی ملک‌زاده (زاده ۱۲۶۰ در اصفهان – درگذشته ۱۳۳۴) پزشک و مورخ ایرانی، فرزند ملک‌المتکلمین، نویسنده کتاب تاریخ انقلاب مشروطیت ایران و نماینده مجلس شورای ملی بود. پدرش حاج میرزا نصرالله ملک‌المتکلمین از خطبای مشهور دوره مشروطیت و بنیان‌گذاران مدارس جدید در ایران بود که پس از به توپ بسته شدن مجلس شورای ملی در باغ‌شاه در مقابل محمدعلی‌شاه به قتل رسید. خودش نیز در مدارس جدیده تهران و دارالفنون درس خواند و در نوزده سالگی راهی بیروت شد. از انجا به پاریس رفت و تحصیلات پزشکی را به پایان رساند. هم‌زمان با انقلاب مشروطه به ایران امد و در زمره آزادیخواهان قرار گرفت. ملک‌زاده به طبابت و تدریس در مدرسه طب در رشته کالبدشناسی (آناتومی) مشغول شد و در سال ۱۳۰۷ به نمایندگی بم در دوره هفتم مجلس شورای ملی انتخاب شد. او تا دوره چهاردهم این کرسی را حفظ کرد. با گشایش نخستین دوره مجلس سنا در سال ۱۳۲۸ به نمایندگی این مجلس از تهران انتخاب شد. مهدی ملک‌زاده از پیروان آیین بیانی و داماد سلیمان خان میکده بود.
