جبار قاریاغدی‌اوغلو (۳۱ مارس ۱۸۶۱ – ۲۰ آوریل ۱۹۴۴) خواننده موسیقی فولکلور آذربایجانی بود. او بیشتر بودن اولین خواننده موسیقی مقامی آذربایجانی به زبان ترکی آذربایجانی شهرت دارد. او به عنوان یک خواننده و همچنین به عنوان آهنگسازی مشهور بود، که هم آهنگهای بومی و هم آهنگهای ساخته خود را آواز می‌خواند. یکی از آهنگ‌هایش به نام «باکو» در دهه‌های ۱۹۳۰ و ۱۹۴۰ معروفیت بسزایی یافت. جبار قاریاغدی‌اوغلو در جغرافیایی خارج از قفقاز نیز آوازه یافته بود. مهارت و هنر آوازخوانی وی مورد تحسین عزیر حاجی‌بیگف، فیودور شالیاپین، سرگئی یسنین، بولبول، راینهولد گلیر و سایر هنرمندان هم‌روزگار خود قرار می‌گرفته‌است. بین سال ۱۹۰۶ تا ۱۹۰۲ تعدیدی از آهنگهای او در اجرای خودش توسط چند شرکت سهامی ضبط صدا در کی‌اف، مسکو و ورشو ضبط شد. در دانشنامه بزرگ شوروی از جبار قاریاغدی‌اوغلو به عنوان بزرگ‌ترین خواننده و کارشناس موسیقی محلی آذربایجانی یاد می‌شود.
