عبدالقادر قاراخان

عبدالقادر قاراخان

او در اول سپتامبر 1913 در شهر سیورک اورفا به دنیا آمد. پدرش ملا حاجی ذوالفقار افندی از شخصیت های مذهبی شناخته شده منطقه و مادرش بسمه حنیم نام دارد. تحصیلات ابتدایی را در سیورک، متوسطه را در مدارس معلمی آدانا و ازمیر و دبیرستان آتاتورک ازمیر (1934) به پایان رساند. پس از یک سال کار به عنوان معلم دبستان در ازمیر، وارد مدرسه عالی معلمان و دانشگاه استانبول، دانشکده ادبیات، گروه زبان و ادبیات ترکی شد. پس از فارغ التحصیلی به عنوان معلم ادبیات در دبیرستان های سامسون و ازمیر (اینونو) (1939-1947) مشغول به کار شد. در این سالها مقالات او در مجله فیکیرلر و روزنامه ینی اسیر منتشر شد. او دکترای خود را با اثر خود با عنوان فضولی: زندگی، زندگی و شخصیت او در دانشکده ادبیات دانشگاه استانبول (1945) به دست آورد. او به عنوان دستیار تفسیر متون و ادبیات عثمانی در گروه زبان و ادبیات ترکی همان دانشکده منصوب شد (1947). وی با پایان نامه خود به نام «چهل حدیث در ادبیات اسلامی-ترکی» (1952) دانشیار شد. او در سال 1963 به مقام استادی ادبیات قدیم ترک ارتقا یافت و به کرسی خود بازگشت که بین سالهای 147 پس از انقلاب 27 مه از آنجا برکنار شد. در همین حال، او در مؤسسه عالی اسلامی استانبول (1963-1973) به تدریس حدیث و در مدرسه عالی معلمان متون ادبیات قدیم (1972-1979) پرداخت. مدتی در دانشگاه عین شمس قاهره تدریس کرد (1963). او در 27 ژوئیه 2000 درگذشت و در گورستان Zincirlikuyu به خاک سپرده شد. او کتابخانه خود را که شامل 7000 جلد کتاب و 150 نشریه بود، به کتابخانه ای که در خیابانی که نام او را در اورفا می گذارد، در زمان حیاتش اهدا کرد.

کتاب های عبدالقادر قاراخان

فضولی