ادوارد مورگان فورستر که عموماً با نام E.M. Forster منتشر می‌شود، رمان‌نویس، مقاله‌نویس و نویسنده داستان کوتاه بود. او بیشتر به خاطر رمان‌های طنزآمیز و خوش نقشه‌ای که به بررسی تفاوت طبقاتی و دورویی در جامعه بریتانیا در اوایل قرن بیستم می‌پردازد، شهرت دارد. انگیزه انسان گرایانه او نسبت به درک و همدردی را می توان به درستی در کتیبه رمان او در سال 1910 خلاصه کرد: «فقط اتصال».او در طول زندگی خود پنج رمان منتشر کرد که با «گذری به هند» (1924) که موضوع آن رابطه شرق و غرب است، که از دریچه هند در روزهای بعدی راج بریتانیا دیده می شد، به بزرگترین موفقیت خود دست یافت.دیدگاه‌های فورستر به‌عنوان یک انسان‌گرای سکولار در مرکز کار او قرار دارد، که اغلب به‌رغم محدودیت‌های جامعه معاصر، پیگیری ارتباطات شخصی را به تصویر می‌کشد. او به دلیل استفاده از نمادگرایی به عنوان تکنیک در رمان هایش مورد توجه است و به دلیل دلبستگی اش به عرفان مورد انتقاد قرار گرفته است. از دیگر آثار او می‌توان به جایی که فرشتگان می‌ترسند (1905)، طولانی‌ترین سفر (1907)، اتاقی با منظره (1908) و موریس (1971)، رمانی که پس از مرگش منتشر شد، اشاره کرد که به بلوغ یک مرد همجنس‌گرا می‌گوید. شخصیت.
