محمدرضا برزگر خالقى (متولد 1334ش- قزوین)، استاد، محقق، حافظ‌پژوه و سعدی‌پژوه قزوینی، مؤلف و مصحح نابینا است. تحصيلات ابتدايى و قسمتى از آموزش متوسطه را در دبستان فرهنگ و دبيرستان محمد قزوينى شهر قزوين طى كرد. تحصيلات دبيرستانى‌اش را در آموزشگاه نابينايان و سپس در دبيرستان‌هاى ديگرى سپرى كرد. با پايان يافتن اين مقطع، درسال 1355ش، در دانشكده ادبيات دانشگاه تهران پذيرفته شد و به آموزش زبان و ادبيات فارسی پرداخت. وى سپس دوره كارشناسى ارشد را طى كرده و درسال 1372، دوره دكترى ادبيات را در دانشگاه تهران به پايان رسانيد. محمدرضا برزگر خالقى، در پانزده سالگى به دليل وقوع حادثه‌اى، بينايى چشم چپ و قسمت اعظم بينايى چشم راست خود را از دست داد و توانايى خواندن و نوشتن معمولى از او سلب شد. وى در سال 1355ش، در دبيرستان تهران، به تدريس زبان و ادبيات فارسی و همچنين معارف اسلامى پرداخت و در سال 1366، در مجتمع آموزش عالى دهخدا (دانشگاه بين‌المللى امام خمينى قزوين) به تدريس و پژوهش فرهنگ و ادبيات فارسی مشغول شد. برزگر خالقى، در همايش‌هاى علمى و آموزشى - پژوهشى متعددى نيز شركت كرده است. وى علاوه بر اينها، مدتى در هندوستان و ارمنستان به تدريس عرفان و ادب ایران پرداخت.
