از جوانی همیشه ایشان را به عنوان کسی که قلمی روان دارد در ذهنم بود اما اخیرا کتاب خطوط کلی حکمت متعالیه را خواندم. انصافاً کتاب سخت و با ادبیات و بیان سختی است. به قول یکی از دوستان ایشان هرکاری کرده تا طعم شیرین حکمت متعالیه گم شود از بیان استدلالی صرف تا استدلالهای مغلق در حالی که ملاصدرا بر تصویرسازی موضوع بیشتر کار میکند