کمال‌الدین حسین بن حسن کبراوی ذهبی خوارزمی (متوفی ۸۴۰ (قمری)) نویسنده و شاعر سده نهم هجرینام او کمال‌الدین حسین خوارزمی است. محل تولدش مشخص نیست. او احتمالاً از مردم قصبه قصا در خوارزم یا قاشان ماوراءالنهر بود که نام آن را قاسم هم نوشته‌اند. او ادیب شاعر و عارف قرن ۸ و نیمه اول قرن ۹ است. او در خوارزم کار قضاوت را بر عهده داشته‌است.خاقانی از جمله شاعرانی بوده که بر او تأثیر گذاشته.در روزگار شاهرخ میرزا، به خاطر سرودن یک بیت شعر مورد تکفیر حنفیان هرات واقع شد اما، چیزی بر او ثابت نشد. وی در خوارزم به زخم تیغ طایفه‌ای سپاه ازبک در سال ۸۴۰ هجری کشته شد و در کنار قبر استادش، خواجه ابوالوفا دفن شد.از قالب‌هایی که در آن توانایی داشته غزلسرایی بود. از آثار وی می‌توان شرح شواهد مغنی اللبیب و شرح شواهد مطول و حاشیه بر شرح تجرید و شرح مطالع را نام برد.او از شاعران قرن ۶ و ۷ و ۸ هجری بهره گرقته و مضامین و ترکیباتی را از آنان گرفته و در بین اشعار و اندیشه خود به کار برده‌است. او در ۴ زمینه از دیگران بهره گرفته: