فسی والود گارشین (1855-1888) داستان‌نویس روسی است. وی تنها هفت ساله بود که شاهد خودکشی نافرجام پدرش بود. در اواخر سال ۱۸۷۲ نخستین نشانه‌های یک نوع بیماری روانی در وی دیده شد. سال ۱۸۷۷ روسیه با عثمانی وارد جنگ شدند. گارشین در همان اولین روز شروع جنگ بود که داوطلبی خود را با ارسال نامه‌ای به ارتش، جهت شرکت در جنگ اعلام کرد و به درجه افسری رسید. در یکی از اولین نبردهایش بود که نویسنده از ناحیه پا زخمی شد. با وجودیکه زخم به نظر بی خطر می‌آمد، گارشین جوان در بقیه عملیات جنگی شرکت نکرده و استعفا داد. گارشین در ۵ آوریل در پی بروز یک حمله عصبی خود را داخل چاه آسانسور پرت کرد و بر اثر جراحات وارده در بیمارستانی در سن ۳۳ سالگی درگذشت.