ویژگی این اختلال زیاده‌روی در خوردن غذا توسط فرد، به طوری که در زمان خوردن احساس می‌کند کنترل غذا خوردن خود را از دست داده است. قطعا چنین سبک غذا خوردنی باعث ایجاد اضطراب و آشفتگی شدید می‌شود به طوری که فرد مبتلا احساس گناه، انزجار از خود و ترس از افزایش وزن می‌کند و ممکن است با استفراغ، ورزش، روزه گرفتن، سوء‌مصرف ملین‌ها و یا اغلب ترکیبی از این روش‌ها، رفتار پرخوری را جبران کند. یکی از ویژگی‌های مهم این اختلال، تصور فرد مبتلا از خود، به عنوان یک فرد چاق است، به همین خاطر این افراد به طور مداوم در حال رژیم گرفتن هستند اما این رژیم نامنظم است چون مداومتی در آن ندارند. این دیدگاه بسیار منفی نسبت به چاق بودن خود باعث تداوم اعتماد به نفس پایین و دوری از موقعیت‌های اجتماعی می‌شود که خلق و خوی پایین و کاهش قابل توجه کیفیت زندگی از اثرات آن است، البته به نظر می‌رسد برخی از این افراد با این دید منفی نسبت به خود، به خوبی سازگار شده‌اند چون می‌توانند اختلال خود را از خانواده و دوستان پنهان کنند.
کتاب پرخوری عصبی
وانیا