پیامبر اکرم (صلّی‌الله‌علیه‌وآله) در روزهای پایانی حیات پربرکتشان، تمسّک به دو امانت گرانسنگ و گران‌قیمت - یعنی قرآن کریم و عترت- را شرط رهایی امّت اسلامی از گمراهی دانستند. آنها که این پیام را به گوش جان شنیدند، ملازم آستان کتاب خدا و عترت رسول خدا (علیهم‌السّلام) شدند. به تدریج احادیث امامان معصوم (علیهم‌السّلام) گردآوری شد. گونه‌های مختلفی برای جمع‌آوری روایات وجود داشت. یکی از این شیوه‌ها تدوین کتب «نوادر» بود. نوادر جمع نادره به معنای کمیاب است و در اصطلاح علمای علم حدیث به مجموعه‌ی روایاتی گویند که تحت یک باب و موضوع خاص قرار نمی گیرند. نوادرنویسی، شیوه‌ی غالب تدوین حدیث تا پایان قرن دوم هجری بوده است.
کتاب نسیم سحر
انقلاب اسلامی