«گورهای بی‌سنگ» کتابی ناداستان نوشته بنفشه رحمانی است. این کتاب به شیوه‌ای مستند، ماجراهای واقعی خانواده‌هایی را بازگو می‌کند که تصمیم به بچه‌دار شدن گرفته‌اند. «گورهای بی‌سنگ» تلاش زنانی را روایت می‌کند که دچار مشکل ناباروری هستند و می‌خواهند بچه‌ای داشته باشند. نویسنده در پی آن است تا خواننده را با عواطف زنانه‌ای آشنا کند که کم‌تر کسی از آن‌ها حرف می‌زند. «گورهای بی‌سنگ» تلاش‌های زنی را روایت می‌کند که برای بچه‌دار شدن دچار مشکلاتی است و او برای برطرف کردن مسئله درگیر عواطف و احساساتی شده و گویی بدون داشتن فرزند خود را کامل نمی‌داند و همه زندگی خود را صرف رفع مشکل بچه‌دار شدن کرده است.
این کتاب در واقع زندگینامه‌ای است که در آن نویسنده بخشی از زندگی خود را روایت کرده است و در این کتاب نگاهی بدون احساس و سرد به تجربه‌ای شخصی دارد. این کتاب گرچه با زیرعنوان «نه جستار درباره نازایی» نوشته‌شده، اما نوشته‌ای در میانه جستار و زندگی‌نگاره است. دلیل نوشتن نه جستار در این کتاب هم مدت‌زمان بارداری است که 9 ماه به طول می‌انجامد.
نویسنده در «گورهای بی‌سنگ» سوال‌هایی تلخ، عمیق و بنیادی از مسئله بچه‌دار شدن مطرح می‌کند و در پی یافتن پاسخ‌هایی شخصی برای این پرسش‌ها است. سوال‌های نویسنده از این قرار است: چرا من نباید بتوانم بچه دار شوم؟؛ آیا لیاقت مادر شدن را ندارم؟؛ آیا بدون بچه هم می‌توان خوشبخت بود؟؛ پس چه کسی رویاهامان را ادامه می‌دهد؟؛ وقتی بمیریم در یاد و خاطره چه کسانی به زندگی ادامه خواهیم داد؟؛ آیا زندگی ما بعد از مرگ در وجود بچه‌هایمان ادامه پیدا می‌کند؟؛ و آیا معنای جاودانگی این است که بچه‌دار شویم؟
کتاب گورهای بی سنگ
نشر چشمه