کتاب شمال دوردست

مارسل ترو رمان‌نویسی را در سال ۲۰۰۲ با رمان اعترافات مایکروفت هلمز شروع کرد و سال ۲۰۰۹ با رمان دومش، شمال دوردست، به شهرت رسید. این رمان فینالیست جایزۀ ملی کتاب بود و هاروکی موراکامی عنوان «رمانی استادانه» را به آن داده است. ترو این رمان را تحت‌تأثیر پژوهش روی حادثۀ چرنوبیل و مستند‌هایی که خودش بعد از این حادثه از منطقۀ ممنوعۀ چرنوبیل تهیه کرده بود نوشته است. 

شمال دوردست رمانی‌ست در ژانرهای پادآرمان‌شهری  و علمی‌-تخیلی. نوعی وسترن که به‌جای روی‌دادن در دشت‌های غرب، در سیبری برفی می‌گذرد، پیش از آنکه فاجعۀ بزرگ روی دهد. شخصیت اصلی رمان، سوار  تنهایی‌ست که خود را از سلاح‌ها خلاص می‌کند و کتاب‌ها را از زیر آوار بیرون می‌کشد تا شاید نجات‌بخش باشند. پیش از تولد او در سیبری، این منطقه به محلی تبدیل شده بود که همه با ترک شهرهای بزرگ به آنجا می‌آمدند تا رستگاری و نجات را پیدا کنند. اما با گذشت سال‌ها، خود این سرزمین اسیر بلاهای شهرهای بزرگ شد: جنایت، جنگ، فساد مالی، قحطی، سیل و... آرمان‌شهر سیبری در حال فروپاشی است.