این کتاب بخشی از اثر معروف بلاذری انساب الاشراف است که به خروج حضرت امام حسینبنعلی(ع) از مدینه و رخداد عاشورا اختصاص دارد، و این کتاب با ترجمه سیدحسین رضوی برقعی روانه بازار نشر شده است.
انساب الاشراف احمدبن یحیی بلاذری درگذشته بهسال ۲۷۸ قمری بهرغم نامش تنها نسبنامه نیست، بلکه موضوع نسبشناسی در برابر اطلاعات گرانبهای تاریخی و جنبۀ تاریخنگاری آن، حجم اندکی را شامل میشود، در واقع، انساب الاشراف، یک دوره تاریخ سدۀ اول هجری بر مبنای «انساب» عرب است و میتوان گفت که چنین شیوهای در تاریخنگاری مسلمانان در سدۀ ۳ق بهگونهای که بلاذری در این اثر در پیش گرفت، تکرار نشد.
عنوان «اشراف» با آنکه در قرون پس از بلاذری، لفظ «شریف» بر منسوبان به اهلبیت پیامبر(ص) یا اعضای قبیلۀ قریش اطلاق میشد در این کتاب بلاذری ناظر به گروه خاصی از اعراب نیست؛ بلکه بهگفتۀ محققان، اشراف در اینجا بهطور مطلق بزرگان عرب و احتمالا شامل کسانی است که از نژاد خالص عرب بودهاند.
از اهمیت این کتاب همین بس که نخستین پژوهشها درباره این کتاب در سده نوزدهم میلادی نه در اقالیم مسلمان و عربزبان بلکه در آلمان آغاز شد، در نیمه دوم قرن بیستم نیز موسسه آلمانی فرانتس اشتاینر در اشتوتگارت در روندی کندپیما تدریجا مجلدات آن را منتشر کرده است.