کتاب پژواک هایی از سوی مرده

اگر جولیا نفسش را حبس می کرد و گوشی تلفن را به گوشش فشار می داد گاهی می توانست صدای ارواح را که در فاصله ای دور طنین انداز بودند، بشنود. صداها گاهی خفیف هستند و زمزمه می کنند، گاهی هم گوش خراش و ناامیدانه اند. او در جهان ارواح شبکه تلفن گیر افتاده بود، میان آن صداهای ملتمسی که گاهی در حین سیگارکشیدن از هواکش آشپزخانه می شنید. صداها از راه سیستم تهویه آشپزخانه چنان طنین می انداختند و وزوز می کردند که حتی نمی توانست کلمه ای را از میان آنها تشخیص دهد؛ اما با این وجود با دقت زیاد گوش می سپرد تنها یک بار صدای زنی را با وضوح کامل شنید که می گفت: حالا دیگر واقعا زمانش رسیده است.