در جامعه ایران دیدگاه متناقضی درباره ازدواج موقت وجود دارد. موافقان، ازدواج موقت را عاملی برای جلوگیری از فحشا و انحطاط اخلاقی جامعه می دانند. در حالیکه مخالفان، ازدواج موقت را راهی برای هوسرانی و عشرت طلبی مردان و نقص حقوق زنان و کودکان تلقی می کند. از سوی دیگر بخش مذهبی و سنتی جامعه ایران، نکاح موقت را در قالب صیغه محرمیت پذیرفته و به آن پایبند است. در فقه و قانون رسمی کشور، ازدواج موقت و صیغه محرمیت با وجود ماهیت متفاوت آنها یکسان در نظر گرفته شده است و تا امروز به این موضوع به عنوان امری مجزا و مستقل توجه نشده است. ابهام قانونی و مذهبی درباره ازدواج موقت/ صیغه محرمیت، بدون در نظر گرفتن شرایط اجتماعی ایران به پیامدهای ناخوشایندی مانند کودک همسری، ترک تحصیل کودکان و نوجوانان، نقض حقوق زنان و آسیب های جسمی و روانی به ویژه برای دختران و زنان انجامیده است. بازنگری در قوانین مربوط به ازدواج موقت / صیغه محرمیت با در نظر گرفتن مقتضیات اجتماعی می تواند راهکاری اساسی برای به حداقل رساندن پیامدهای منفی آن باشد.
کتاب خانه ای بر روی آب
شیرازه
کامیل احمدی
