فاوست نمایشنامه ای تراژیک در پنج پرده از یوهان ولفگانگ فون گوته است. تقریبا تمام نمایشنامه با شعر قافیه نوشته شده است. اگرچه به ندرت به طور کامل روی صحنه می رود، این نمایشنامه با بیشترین تعداد مخاطب در صحنه های آلمانی زبان است. بسیاری فاوست را اثر بزرگ گوته و بزرگترین اثر ادبیات آلمانی می دانند.
اولین اشکال این اثر، معروف به اورفاوست، بین سال‌های 1772 و 1775 ساخته شد. با این حال، جزئیات آن توسعه کاملا روشن نیست. اورفاوست دارای بیست و دو صحنه است، یکی به نثر، دو صحنه عمدتا نثر و 1441 سطر باقی مانده در شعر قافیه. نسخه خطی گم شده است، اما نسخه ای از آن در سال 1886 کشف شد.
اولین چاپ این اثر فاوست، یک قطعه بود که در سال 1790 منتشر شد. گوته نسخه مقدماتی از آنچه اکنون به عنوان قسمت اول شناخته می شود را در سال 1806 تکمیل کرد. انتشار آن در سال 1808 با ویرایش اصلاح شده 1828-29، آخرین نسخه دنبال شد. گوته نوشتن فاوست را در سال 1831 به پایان رساند. سال بعد پس از مرگ او این اثر منتشر شد.
قهرمان داستان، فاوست، به تک گویی تلخی دچار می شود. وی به دام عادت می افتد و لذات زودگذر؛ و سرانجام مرگ و ورشکستگی نهایی هوش در برابر زندگی روی می نمایند؛ آن هم در روز جشن که مردم شوخی می کنند و می رقصند . فاوست که همه به او بی اعتنااند، دوران احتضار خود را می گذراند.
کتاب فاوست
