کتاب سرگذشت آهنگسازان بزرگ

The Lives of the Great Composers
کد کتاب : 20996
مترجم :
شابک : 978-9646205673
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 888
سال انتشار شمسی : 1399
سال انتشار میلادی : 1970
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 4
زودترین زمان ارسال : 16 مهر

معرفی کتاب سرگذشت آهنگسازان بزرگ اثر هرولد شونبرگ

نسخه به روز شده و گسترش یافته از این کتاب همیشه محبوب. ردیابی مجموعه آهنگسازان از مونته وردی تا تونالیستهای دهه 1990.
در این نسخه جدید ، هرولد شونبرگ مجموعه ای از فصول جذاب بیوگرافی را به دوستداران موسیقی ارائه می دهد. موسیقی ، به اعتقاد نویسنده ، هنری است که به طور مداوم در حال تکامل است و همه نوابغ ، همانطور که بی نظیر هستند ، تحت تأثیر پیشینیان خود قرار گرفته اند. شونبرگ در مورد زندگی و آثار چهره های برجسته موسیقی کلاسیک ، از جمله باخ ، موتزارت ، بتهوون ، شومان ، کوپلند و استراوینسکی ، با ساختن روایتی سرشار از جزئیات و حکایت بحث می کند. این کتاب همچنین شامل سازندگان موسیقی سبک (لایت) مانند گیلبرت و سالیوان و اشتراوس ها است.
شونبرگ برای ارائه توضیحاتی دقیق و کوتاه درباره سریالیست های متاخر مانند استکهاوزن و کارتر ،جان کیج شمایل گرا ، مسیان فردگرا ، آهنگسازان مینیمالیست ، تونالیست های جدید و آهنگسازان زن در همه دوره ها ، از جمله مندلسون هنسل ، کتاب را گسترش داده است. بسیاری از تغییرات و اضافات و الحاقات این کتاب ، منعکس کننده یافته های موسیقی شناسی پانزده سال گذشته است.
مجله ی نیویورک تایمز درباره ی کتاب سرگذشت آهنگسازان نوشته است:
سکانس هایی روان و نزدیک از بیورگرافی افراد. . . که در یک پیوستگی عمیق و وسیع قرار دارد و منعکس کننده فرهنگ موسیقیایی نویسنده ، نویسندگی او ، زمینه ی اشرافش بر مسائل تاریخی - اجتماعی و تجربه طولانی او در هر نوع و درجه از اجرا است.

کتاب سرگذشت آهنگسازان بزرگ

هرولد شونبرگ
هرولد چارلز شونبرگ (29 نوامبر 1915 - 26 ژوئیه 2003) یک منتقد و روزنامه نگار موسیقی آمریکایی بود که مهمترین آنها نیویورک تایمز بود. در سال 1971، او نخستین منتقد موسیقی بود که برنده جایزه پولیتزر برای نقد شد. علاوه بر این، شونبرگ تقریباً ربع قرن به رمز و رازها و هیجان های نیویورک تایمز تحت عنوان Newgate Callender پرداخت. او همچنین تعدادی کتاب در زمینه موسیقی، و دیگری در مورد شطرنج نوشت.
قسمت هایی از کتاب سرگذشت آهنگسازان بزرگ (لذت متن)
موزار یکی از برجسته ترین کودکان نابغه تاریخ موسیقی به شمار می رفت، و تاوانش را هم پرداخت. کودکان نابغه اغلب به شیوه معمول رشد نمی کنند. بیشتر وقت خود را با بزرگترها می گذرانند، از آموزش عمومی ایشان غفلت می شود، بیش از حد لازم تشویق و تحسین می شوند. انحراف در مسیر رشد به انحراف در مسیر بلوغ و مردانگی ختم می شود. فاجعه درباره ی موزار کوچک این بود که با تکیه بر پدر بزرگ شد، و هرگز قدرت تشخیص نیازهای فردی و اجتماعی را پیدا نکرد. این چیزی بود که در روزگار خودش هم تایید می شد… در آن روزگار هیچکس تردید به خود راه نمی داد که موزار موسیقیدانی استثنایی است. از دو سه سالگی پشت پیانو می نشست و ملودی می نواخت. گوشش آنقدر حساس بود که صداهای بلند آزارش می داد؛ نه تنها حساس بود، بلکه در تشخیص دانگ نظیر نداشت. در چهار سالگی می توانست به نوازندگان ویولون بگوید آنچه می نوازند نیم پرده فالش است. در 5 سالگی به طور حیرت انگیزی کلاویه را خوب می نواخت… موسیقیدانانی با این استعداد هیچ مشکلی در رسیدن به کرانه های پرسود و منفعت شهرت و موفقیت نداشتند. ولی موزار در این زمینه توفیقی نیافت، گرچه تمام عمر در پی این بود که مقامی مناسب احوال خود، با مقرری زیاد و تضمین شده، ترجیحا در قصر شاهی، به دست آورد.