کتاب پاپ بیکن با شکوه

کتاب «پاپ بیکن با شکوه» اثر هیو مارلایس دیویس، کاوشی متمرکز در یکی از رادیکال‌ترین و دلهره‌آورترین مجموعه‌های نقاشی قرن بیستم است که ریشه‌های وسواس فکری بیکن با یک شاهکار کلاسیک را می‌کاود. دیویس کتاب خود را بر محور یک دگرگونی بنیادین بنا می‌کند: چگونگی ربوده شدن «پرتره‌ی پاپ اینوسنت دهم» اثر ولاسکز از جایگاه رفیع خود در تاریخ هنر و تبدیل شدنش به ماده‌ی خامی برای کابوس‌های فرانسیس بیکن. محتوای کتاب به‌طور دقیق نشان می‌دهد که بیکن چگونه آن تصویر باشکوه از قدرت مطلق کلیسایی را برداشته و آن را در هم شکسته است. تمرکز اصلی کتاب بر روی تحلیل «اتود بر اساس پرتره‌ی پاپ اینوسنت دهم ولاسکز» قرار دارد. دیویس به‌جای تفاسیر رایج، مستقیما به سراغ جوهره‌ی اثر می‌رود. او استدلال می‌کند که این پاپ، دیگر آن مقام مقتدر نشسته بر تخت نیست؛ او انسانی است گرفتار در یک قفس شیشه‌ای، گویی بر صندلی الکتریکی نشانده شده و در حال فریادی خاموش و اگزیستانسیال است. کتاب با ظرافت، این فضا را به اضطراب‌های دوران پس از جنگ جهانی دوم، فروپاشی اتوریته‌های سنتی و بحران هویت انسان مدرن پیوند می‌زند. یکی از غنی‌ترین بخش‌های محتوایی کتاب که آن را از یک تحلیل هنری صرف فراتر می‌برد، گنجاندن متن کامل مصاحبه‌ای است که خود دیویس در سال ۱۹۷۳ با فرانسیس بیکن انجام داده بود. این مصاحبه که پیشتر کمتر دیده شده بود، به خواننده اجازه می‌دهد تا با دیدگاه‌های خود هنرمند در مورد این مجموعه، آن هم دو دهه پس از خلقشان، مواجه شود. کتاب همچنین برای نخستین بار، هر هشت تابلوی «اتود برای پرتره» خلق‌شده در سال ۱۹۵۳ را گرد هم می‌آورد و به شکلی منسجم مورد بررسی قرار می‌دهد. این اثر، به لطف تحلیل‌های دقیق هیو دیویس و ضمیمه کردن مصاحبه‌ی دست اول با بیکن، به سندی حیاتی برای درک یکی از مهم‌ترین نقاط عطف هنر مدرن تبدیل شده است. کتاب با موفقیت نشان می‌دهد که چگونه یک هنرمند توانست با بازتفسیر یک شاهکار قدیمی، آینه‌ای تمام‌نما در برابر تاریک‌ترین زوایای روان انسان معاصر قرار دهد و تصویری جاودانه از وحشت و تنهایی خلق کند.