کتاب آستریکس و وایکینگ ها

«آستریکس و وایکینگ‌ها» که نخستین‌بار در سال ۱۹۶۶ منتشر شد، یکی از جذاب‌ترین و خلاقانه‌ترین جلدهای مجموعه‌ی محبوب آستریکس است؛ داستانی مصور که با ترکیبی از طنز فرهنگی، کنایه‌های تاریخی و روایت پویا، هم برای مخاطب کودک و هم برای بزرگسال جذابیت دارد. این ماجرا به شکلی بامزه و غیرمنتظره به مفهوم ترس و شجاعت می‌پردازد؛ آن هم از زاویه‌ی دید مردمانی از شمال یخ‌زده که آمده‌اند تا «راز پرواز» را با یاد گرفتن ترس کشف کنند!
داستان با ورود جاستفورکیکس آغاز می‌شود؛ یک نوجوان مدرن، با ارابه‌ی اسپرت و شیفته‌ی موسیقی پاپ، که برای یاد گرفتن شجاعت به دهکده‌ی گال‌ها فرستاده شده است. در همین زمان، گروهی از وایکینگ‌ها- جنگجویانی قوی‌هیکل اما خالی از ترس - تصمیم می‌گیرند راهی سرزمین گال‌ها شوند تا معنای «ترس» را بیاموزند؛ چون باور دارند اگر کسی بترسد، می‌تواند پرواز کند! اما وقتی پای جاستفورکیکس ترسوی مدرن به ماجرا باز می‌شود، او را اشتباها استاد ترس می‌پندارند. در ادامه، آستریکس و اوبلیکس تلاش می‌کنند او را نجات دهند و در نهایت، موسیقی دلخراش و غیرقابل‌تحمل بارد دهکده - کاکوفونیکس - به ابزاری تبدیل می‌شود که حتی وایکینگ‌های شجاع را هم به وحشت می‌اندازد. در پایان، وایکینگ‌ها می‌پذیرند که ترس لزوما بد نیست، جاستفورکیکس شجاعت واقعی را پیدا می‌کند، و کاکوفونیکس برای نخستین‌بار در جشن پایانی دهکده، آزادانه شرکت می‌کند. این جلد مثل همیشه پر است از شوخی‌ها و اشاره‌های فرهنگی و تاریخی: از هجو موسیقی پاپ دهه‌ی شصت میلادی و مدرنیسم جوانان گرفته، تا نگاهی کنایه‌آمیز به افسانه‌ی پرواز با ترس. حضور شخصیت دگماتیکس هم که برای اولین‌بار با ناراحتی به قطع درختان واکنش نشان می‌دهد، لایه‌ی تازه‌ای به شخصیت‌های دوست‌داشتنی دهکده می‌افزاید. اما جذابیت اصلی داستان، در مضمون‌پردازی‌اش است: اینکه ترس همیشه ضعف نیست؛ می‌تواند واکنشی انسانی و حتی نجات‌بخش باشد. شخصیت جاستفورکیکس هم با وجود غرور و شیفتگی‌اش به ظواهر مدرن، در پایان درک می‌کند که شجاعت واقعی در پذیرفتن ترس و عمل کردن با وجود آن است. این جلد پس از انتشار با استقبال زیادی روبه‌رو شد و حتی سال‌ها بعد، الهام‌بخش فیلم انیمیشنی «آستریکس و وایکینگ‌ها» شد. بعضی از منتقدان تم اصلی ترس را کمی سطحی دانسته‌اند، اما بسیاری، آن را یکی از ماجراجویانه‌ترین و خلاقانه‌ترین داستان‌های آستریکس می‌دانند.
در نهایت، «آستریکس و وایکینگ‌ها» ترکیبی است از کمدی پرانرژی، کنایه‌های ظریف فرهنگی، و پیامی انسانی درباره‌ی ترس، شجاعت و دوستی. داستانی که نه فقط برای خنده و سرگرمی، بلکه برای تفکر درباره‌ی واکنش‌های انسانی هم فضایی باز می‌گذارد.