کتاب این بازی کی تمام می شود؟

«این بازی کی تمام می‌شود» اولین رمان و دومین کتاب آیت دولتشاه است. او با داستان‌های کوتاهش در جشنواره‌های ادبی مطرح شد و بعد این داستان‌ها در مجموعه داستان «خویش‌ خانه» به چاپ رسید که مجموعه‌ داستانی قابل تامل است. دولتشاه علاوه بر داستان‌نویسی فعالیت‌های ادبی دیگری نیز می‌کند، برگزاری جایزه ادبی و نسشت‌هایی ادبی و کلاس‌های آموزشی برخی از این فعالیت‌هاست.
داستان «این بازی کی تمام می‌شود» در ۳ پرده و چهار صحنه رخ می‌دهد. این ساختار شبیه به نمایشنامه است و شخصیت‌های داستان نیز تئاتری هستند. این امر شاید از پیشینۀ تحصیلی نویسنده می‌آید ک در رشتۀ تئاتر تحصیل کرده است. «این بازی کی تمام می‌شود» رمانی اجتماعی و واقع‌گراست و داستانی شهری دارد و مسائل جامعۀ شهری را نشان می‌دهد. راوی در برخورد با تهران، نام محله‌ها، مکان‌ها، خیابان‌ها و حتی مغازه‌ها به شکل دقیقی ذکر می‌کند که باعث باورپذیری و ملموس شدن فضای داستان می شود.
«این بازی کی تمام می‌شود.» به ماجرای دختر و پسری جوان در فضای تئاتری و دانشگاهی دهۀ هشتاد می‌پردازد، دختر و پسر با هم آشنا و بعد به هم علاقمند می‌شوند. دختر به شکل جدی‌تر به کار بازیگری می‌پردازد اما پسر در کنار کار تئاتر کارهای دیگری هم انجام می‌دهد.
داستان دربارۀ دغدغه‌ها و مشغله‌های جوانان، روزمرگی و زندگی یکنواخت آن‌هاست، نویسنده سعی کرده است با استفاده از ساختاری شبیه به تئاتر روایتی مدرن از این موضوع به دست بدهد.
در این رمان بازی و زندگی در هم تنیده شده‌اند، انگار تئاتر و زندگی هر دو بازی هستند. بازی یک مبحث مدرن است، این‌که کل زندگی یک بازی بزرگ است و هیچ چیزی جدی نیست. شخصیت‌های اصلی رمان می‌خواهند بعد از جدایی باز هم بازی در تئاتر را مقابل هم ادامه بدهند. موضوع شهری رمان که از مباحث مدرنیته است، انتخاب راوی اول شخص و تکیه بر امر بازی، از عناصری هستند که با تکیه بر آن‌ها می‌توان این‌طور نتیجه گرفت که ما با رمان واقع‌گرای مدرنی روبرو هستیم.
یکی از نقاط قوت این کتاب تعلیق آن است که خوب از کار درآمده است. راوی دائم اطلاعات را به آینده موکول می‌کند و تلاشی برای روشن شدن ماجرا نمی‌کند. انتخاب راوی اول شخص نیز به این موضوع کمک کرده است. نثر رمان نیز از نکات مثبت دیگر این رمان است که با تصاویر دقیق و جزیی به خوبی داستان را روایت و خواننده را با داستان همراه می‌کند.
ساختار مدرن یعنی نوع صحنه‌بندی و فرم رمان برای خوانندگان خاص جالب و جذاب است، ضمن آن‌که فضای داستان و شخصیت‌ها و خود قصه می‌تواند خوانندگان عام را نیز جذب کند. این نکتۀ مهمی و به نوعی یک موفقیت و دستاورد برای رمان «این بازی کی تمام می‌شود» است. بنابراین می‌توان این رمان به طیف گسترده‌ای از مخاطبان پیشنهاد کرد.