کتاب تجربه های اخیر
نویسنده:
امیررضا کوهستانی
معرفی کتاب تجربه های اخیر
نمایشنامه "تجربه‌های اخیر" اثر امیررضا کوهستانی، اقتباسی آزاد از اثر مشترک نادیا راس و جکوب ورن، یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران است که نه تنها در ایران بلکه در خارج از کشور نیز اجرا شده و با استقبال گسترده‌ای روبه‌رو گردیده است. این نمایشنامه با استفاده از ساختاری نوآورانه و پرداختن به مفاهیم انسانی و فلسفی، توانسته است به‌عنوان یکی از آثار مهم در ادبیات نمایشی معاصر ایران شناخته شود.
"تجربه‌های اخیر" داستان زوجی به نام‌های نادیا و آندره را روایت می‌کند که پس از پنج سال زندگی مشترک، تصمیم به جدایی می‌گیرند. به‌ظاهر این تصمیم یک نقطهٔ پایان ساده است، اما بلافاصله پس از آن، مجموعه‌ای از تجربیات پیچیده و وقایع به وقوع می‌پیوندد که نه تنها بر زندگی خود آن‌ها، بلکه بر نسل‌های بعدی‌شان نیز تأثیر می‌گذارد. نمایش با استفاده از ساختار زمانی غیرخطی و تغییرات مکرر در زمان‌بندی، به‌طور دقیق و حساس به تحلیل تأثیرات تصمیمات فردی بر روی نسل‌های بعدی می‌پردازد.
این نمایشنامه به بررسی مفاهیم پیچیده‌ای چون عشق، جدایی، تأثیرات نسل‌ها و پیچیدگی‌های روابط انسانی می‌پردازد. با استفاده از یک ساختار زمانی غیرخطی و شخصیتهای متنوع، کوهستانی به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه یک تصمیم فردی می‌تواند به‌طور معناداری بر تاریخ شخصی و جمعی افراد تأثیر بگذارد. او در این اثر از زبان ساده و روان استفاده کرده که هم‌خوانی خوبی با فضای داستانی و شخصیتهای آن دارد. دیالوگ‌ها طبیعی و ملموس هستند و توانسته‌اند فضای صمیمی و واقعی ایجاد کنند که مخاطب را به دنیای درونی شخصیت‌ها نزدیک می‌کند. "تجربه‌های اخیر" نخستین بار در سال ۱۳۹۶ در تماشاخانه پالیز به روی صحنه رفت و از همان زمان با استقبال گسترده‌ای از سوی تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد. این اثر توانست در جشنواره‌های بین‌المللی نیز به نمایش درآید و در دایرهٔ توجه جهانی قرار گیرد. با توجه به عمق فلسفی و ساختار پیچیدهٔ اثر، "تجربه‌های اخیر" به‌عنوان یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران شناخته می‌شود که همچنان در دوران معاصر نیز مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرد.
"تجربه‌های اخیر" با نگاهی دقیق و نقادانه به روابط انسانی و تأثیرات تصمیمات فردی بر نسل‌های بعدی، تصویری تأمل‌برانگیز از پیچیدگی‌های روابط انسانی ارائه می‌دهد. زبان ساده و ساختار زمانی پیچیده این اثر باعث شده است که درک دقیق‌تری از زندگی و تعاملات انسانی به مخاطب منتقل گردد. این نمایشنامه نه تنها در زمان خود، بلکه در دوران معاصر نیز همچنان مورد توجه قرار می‌گیرد و به‌عنوان یکی از آثار برجسته ادبیات نمایشی ایران، همچنان در کانون توجه قرار دارد.
"تجربه‌های اخیر" داستان زوجی به نام‌های نادیا و آندره را روایت می‌کند که پس از پنج سال زندگی مشترک، تصمیم به جدایی می‌گیرند. به‌ظاهر این تصمیم یک نقطهٔ پایان ساده است، اما بلافاصله پس از آن، مجموعه‌ای از تجربیات پیچیده و وقایع به وقوع می‌پیوندد که نه تنها بر زندگی خود آن‌ها، بلکه بر نسل‌های بعدی‌شان نیز تأثیر می‌گذارد. نمایش با استفاده از ساختار زمانی غیرخطی و تغییرات مکرر در زمان‌بندی، به‌طور دقیق و حساس به تحلیل تأثیرات تصمیمات فردی بر روی نسل‌های بعدی می‌پردازد.
این نمایشنامه به بررسی مفاهیم پیچیده‌ای چون عشق، جدایی، تأثیرات نسل‌ها و پیچیدگی‌های روابط انسانی می‌پردازد. با استفاده از یک ساختار زمانی غیرخطی و شخصیتهای متنوع، کوهستانی به‌خوبی نشان می‌دهد که چگونه یک تصمیم فردی می‌تواند به‌طور معناداری بر تاریخ شخصی و جمعی افراد تأثیر بگذارد. او در این اثر از زبان ساده و روان استفاده کرده که هم‌خوانی خوبی با فضای داستانی و شخصیتهای آن دارد. دیالوگ‌ها طبیعی و ملموس هستند و توانسته‌اند فضای صمیمی و واقعی ایجاد کنند که مخاطب را به دنیای درونی شخصیت‌ها نزدیک می‌کند. "تجربه‌های اخیر" نخستین بار در سال ۱۳۹۶ در تماشاخانه پالیز به روی صحنه رفت و از همان زمان با استقبال گسترده‌ای از سوی تماشاگران و منتقدان روبه‌رو شد. این اثر توانست در جشنواره‌های بین‌المللی نیز به نمایش درآید و در دایرهٔ توجه جهانی قرار گیرد. با توجه به عمق فلسفی و ساختار پیچیدهٔ اثر، "تجربه‌های اخیر" به‌عنوان یکی از آثار برجستهٔ تئاتر مدرن ایران شناخته می‌شود که همچنان در دوران معاصر نیز مورد توجه و مطالعه قرار می‌گیرد.
"تجربه‌های اخیر" با نگاهی دقیق و نقادانه به روابط انسانی و تأثیرات تصمیمات فردی بر نسل‌های بعدی، تصویری تأمل‌برانگیز از پیچیدگی‌های روابط انسانی ارائه می‌دهد. زبان ساده و ساختار زمانی پیچیده این اثر باعث شده است که درک دقیق‌تری از زندگی و تعاملات انسانی به مخاطب منتقل گردد. این نمایشنامه نه تنها در زمان خود، بلکه در دوران معاصر نیز همچنان مورد توجه قرار می‌گیرد و به‌عنوان یکی از آثار برجسته ادبیات نمایشی ایران، همچنان در کانون توجه قرار دارد.
درباره امیررضا کوهستانی
امیررضا کوهستانی (زاده ۱۸ خرداد ۱۳۵۷، شیراز) نویسنده و کارگردان تئاتر ایرانی است. او با اجرای بیش از ۲۰۰ تئاتر در خارج از کشور، از جمله موفق‌ترین کارگردانان تئاتر ایران به‌شمار می‌رود. امیررضا کوهستانی در سال ۱۳۵۷ در شیراز به دنیا آمد. ۱۸ ساله بود که اولین داستان کوتاهاش را در روزنامه‌های محلی چاپ کرد. پس از آن جذبسینما شد و تحصیلات آکادمیک خود را در رشتهٔ کارگردانی سینما آغاز کرد، سپس در دانشگاه منچستر انگلستان در رشتهٔ مطالعات تئاتری ادامه داد. وی اولین نمایشنامهٔ خود را با نام «و روز هرگز نیامد» در سال ۱۳۷۷ نوشت که هرگز به اجرا در نیامد. یک سال بعد نمایش «قصه های در گوشی» را به روی صحنه برد که توجه بسیاری را در هجدهمین جشنواره‌ٔ تئاتر فجر جلب کرد.
وی از سال ۱۳۷۴ به عضویت کارگاه و گروه تئاتر مهر به سرپرستی نادعلی شجاعی در آمد و پس از ان با گروه تئاتر مهر در شیراز کار خود را ادامه داد و در نمایش های کبودان و اسفندیار و ارتفاع فعالیت کرد و با قصه های درگوشی خود را معرفی کرد و با سومین اثرش «رقص روی لیوانها» (۱۳۸۰) حمایت چندین فستیوال هنری اروپایی را کسب کرد و از این پس موقعیت خود را به عنوان یک نویسنده- کارگردان خلاق تثبیت نمود.وی پس از آن در تهران با نام گروه تئاتر مهر به کار خود ادامه داد. او در سال ۲۰۰۲ نمایش «تجربه های اخیر» را در فستیوال تئاتر جهان در شهر بُن آلمان دید و پس از آن تصمیم گرفت که این اثر که برداشتی از نمایشنامه‌ای کانادایی است را به همین نام بازنویسی و اجرا کند.
آثار بعدی او «در میان ابرها» -که دربارهٔ مهاجرت است- (۱۳۸۴)، «خون خشک و سبزی تازه» (۱۳۸۶)، «کوارتت» (۱۳۸۶) هر کدام درتئاتر ایران و چندین فستیوال و تئاتر اروپایی به اجرا در آمدهاند. وی نمایش «اوتوپیاها» را با همکاری یک نمایشنامه نویس- کارگردان ژاپنی (اوریزا هیراتا) و یک کارگردان فرانسوی (سیلوان موریس) در فرانسه و ژاپن به روی صحنه برد. کوهستانی بعد از چند سال تحصیل در انگلستان برای اجرای نمایش «درشب ۱۷ دی کجا بودی؟» به ایران بازگشت و همچنین آن را در تئاتر La Colline فرانسه و چندین کشور اروپایی اجرا کرد.
کوهستانی سپس تئاتر ایوانف را در سال ۱۳۹۰ بر اساس نخستین نمایشنامه بلند آنتوان چخوف را در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه برد. در بهمن ماه سال ۱۳۹۰ فیلم پذیرایی ساده به کارگردانی مانی حقیقی که فیلمنامه اش به‌طور مشترک توسط وی و امیررضا کوهستانی نوشته شده بود در شصت و دومین دوره جشنواره فیلم برلین در بخش جنبی فورم (تریبون آزاد) برنده جایزه نتپک (شبکه توسعه سینمای آسیا) شد. کار بعدی وی تئاتر دیوار چهارم بر اساس نمایشنامهٔ انگلستان اثر تیم کراوچ بود که در سال ۹۱ در تالار شمس به روی صحنه رفت. نمایش سالگشتگی که در سال ۹۲ بار دیگر در تالار شمس بر روی صحنه رفت به نوعی دنباله ایی بود بر تئاتر رقص روی لیوانها و سرنوشت شخصیتهای آن نمایش را پی می‌گرفت. کوهستانی با نمایش شنیدن(۱۳۹۴) پس از ده سال و بعد از نمایش در میان ابرها (۱۳۸۴) که در تالار قشقایی به صحنه برده بود به تئاتر شهر بازگشت.
وی از سال ۱۳۷۴ به عضویت کارگاه و گروه تئاتر مهر به سرپرستی نادعلی شجاعی در آمد و پس از ان با گروه تئاتر مهر در شیراز کار خود را ادامه داد و در نمایش های کبودان و اسفندیار و ارتفاع فعالیت کرد و با قصه های درگوشی خود را معرفی کرد و با سومین اثرش «رقص روی لیوانها» (۱۳۸۰) حمایت چندین فستیوال هنری اروپایی را کسب کرد و از این پس موقعیت خود را به عنوان یک نویسنده- کارگردان خلاق تثبیت نمود.وی پس از آن در تهران با نام گروه تئاتر مهر به کار خود ادامه داد. او در سال ۲۰۰۲ نمایش «تجربه های اخیر» را در فستیوال تئاتر جهان در شهر بُن آلمان دید و پس از آن تصمیم گرفت که این اثر که برداشتی از نمایشنامه‌ای کانادایی است را به همین نام بازنویسی و اجرا کند.
آثار بعدی او «در میان ابرها» -که دربارهٔ مهاجرت است- (۱۳۸۴)، «خون خشک و سبزی تازه» (۱۳۸۶)، «کوارتت» (۱۳۸۶) هر کدام درتئاتر ایران و چندین فستیوال و تئاتر اروپایی به اجرا در آمدهاند. وی نمایش «اوتوپیاها» را با همکاری یک نمایشنامه نویس- کارگردان ژاپنی (اوریزا هیراتا) و یک کارگردان فرانسوی (سیلوان موریس) در فرانسه و ژاپن به روی صحنه برد. کوهستانی بعد از چند سال تحصیل در انگلستان برای اجرای نمایش «درشب ۱۷ دی کجا بودی؟» به ایران بازگشت و همچنین آن را در تئاتر La Colline فرانسه و چندین کشور اروپایی اجرا کرد.
کوهستانی سپس تئاتر ایوانف را در سال ۱۳۹۰ بر اساس نخستین نمایشنامه بلند آنتوان چخوف را در تماشاخانه ایرانشهر به صحنه برد. در بهمن ماه سال ۱۳۹۰ فیلم پذیرایی ساده به کارگردانی مانی حقیقی که فیلمنامه اش به‌طور مشترک توسط وی و امیررضا کوهستانی نوشته شده بود در شصت و دومین دوره جشنواره فیلم برلین در بخش جنبی فورم (تریبون آزاد) برنده جایزه نتپک (شبکه توسعه سینمای آسیا) شد. کار بعدی وی تئاتر دیوار چهارم بر اساس نمایشنامهٔ انگلستان اثر تیم کراوچ بود که در سال ۹۱ در تالار شمس به روی صحنه رفت. نمایش سالگشتگی که در سال ۹۲ بار دیگر در تالار شمس بر روی صحنه رفت به نوعی دنباله ایی بود بر تئاتر رقص روی لیوانها و سرنوشت شخصیتهای آن نمایش را پی می‌گرفت. کوهستانی با نمایش شنیدن(۱۳۹۴) پس از ده سال و بعد از نمایش در میان ابرها (۱۳۸۴) که در تالار قشقایی به صحنه برده بود به تئاتر شهر بازگشت.
دسته بندی های کتاب تجربه های اخیر
قسمت هایی از کتاب تجربه های اخیر
صدای اینگرید: داخل دهن من سیاهه، سیاه مث کسوف خورشید. سیاه مث اون حفره ای که همه ازش اومدیم. نزدیک تر که بیای و دقیق تر که نیگا کنی، چیزهای دیگه یی هم می بینی، خودت رو می بینی که داری فرو می ری و بقیه رو می بینی که دور و برت هستن. حس می کنی یه جای کار داره لنگ می زنه. این همون احساسی یه که وقتی داری تو دهن من رو نیگا می کنی بهت دست می ده. برای همین هم هس که معمولا کسی دوست نداره این جا رو نیگا کنه.
مقالات مرتبط با کتاب تجربه های اخیر
نمایشنامه های ضروری برای علاقه مندان به بازیگری
ادامه مقالهکتابهای مرتبط با کتاب تجربه های اخیر
اولین نفری باشید که نظر خود را درباره "کتاب تجربه های اخیر" ثبت می‌کند