کتاب شاهراه

«شاهراه» رمانی نوشته‌ی سینا دادخواه است. علاقمندان به رمان‌های فارسی او را با رمان پرفروش «یوسف‌آباد خیابان سی و سوم» می‌شناسند که در نیمه¬ی دوم دهه¬ی هشتاد منتشر شد.
«شاهراه» سومین رمان او، روایت پرسه‌زنی‌ها پسری در تهران سال‌های اخیر است که رازهایی با خود دارد. ساختار این رمان متفاوت‌تر از دو رمان قبلی دادخواه است. داستان پسری جوان که در تهران زندگی می‌کند و مدام به گذشته‌اش برمی‌گردد و خاطراتش را مرور می‌کند. گویی با مرور این خاطرات می‌خواهد رازی را پنهان یا آشکار کند. او از گذشته‌ای‌ حرف می‌زند که با پدرش گذرانده و از مکان‌هایی می‌گوید که مورد علاقه‌ی پدرش بوده است. قهرمان داستان پس از مرگ پدر در پی یافتن الگویی مناسب برای شکل دادن به زندگی خودش در سال‌های پیش رو است. احساسات، افکار، آرزوها، حسرت‌ها و سردرگمی‌های او در قالب دفتر خاطرات ثبت شده‌اند. مادری تنها در بحران میانسالی باید پرسه‌زنی‌های بی‌وقفه و دلبستگی‌های پسر خیال‌پردازش را مهار کند. قهرمان داستان میان دو شخصیت سرگردان است؛ از یک سو شخصیت پدری که نیست اما حضورش انگار در این نبودن برای او پررنگ‌تر می‌شود و همه‌جا حضور او را حس می‌کند و در سوی دیگر مادری که خودش گرفتار بحرانی‌هایی دیگر است.
رمان سبک خاطره‌گونه دارد که با رفت و برگشت به گذشته و آینده روایت می‌شود و خواننده را با خود همراه می‌کند. گویی خواننده نیز همچون قهرمان سرگردان رمان دلبسته‌ی مکان‌هاست و همراه او در جستجوی زمان از دست‌رفته، است. راوی در جست¬وجوی زمانی «گم¬شده» است، که مدام در فضا دور و دورتر می¬شوند. رمان تلاش می¬کند از دل مکان¬ها حافظه¬ی یک دوران مملو از تغییر را بازیابی کند؛ حافظه¬ی دو دهه¬ی گذشته را. داستان همچون پازلی با قطعات فراوان است که با روایتی بی¬وقفه و پیش¬رونده کم‌کم شکل می‌گیرد و ساخته می‌شود. خواننده وقتی این قطعات را کنار هم می‌گذارد با رمانی قصه¬گو و شهری مواجه می‌شود که انگار در جستجوی روزگاری سپری شده است. زندگی قهرمان داستان گره می¬خورد با برخوردهایش با مکان‌هایی در شهر، او در پرسه¬زنی¬های جسمی و ذهنی¬ خودش نوعی آزادی می¬سازد تا به رهایی و رستگاری برسد.
«شاهراه» رمانی خواندنی است مخصوصا برای خوانندگی که هنوز خاطره‌ی خوش رمان اول این نویسنده را به یاد می‌آورند.