کتاب فتنه باب

Fetne-ye Bab
کد کتاب : 31073
شابک : 978-6222460747
قطع : وزیری
تعداد صفحه : 218
سال انتشار شمسی : 1401
نوع جلد : زرکوب
سری چاپ : 3
زودترین زمان ارسال : 5 اردیبهشت
اعتضاد السلطنه
علیقلی میرزا اعتضاد السلطنه (۱۱۹۸-۱۲۵۹ خورشیدی) پسر پنجاه و چهارم فتحعلیشاه و عموی محمدشاه بود.او از ابتدای جوانی وارد خدمات دولتی شد. وی مجذوب ایده‌های دوره روشنگری اروپا بود و در اشاعه آن‌ها در ایران کوشش فراوان کرد. در دوران درخشان دارالفنون اعتضادالسلطنه رئیس مدرسه بود و در ماندگاری و دوام مدرسه نقش کلیدی داشت. همزمان با ریاست مدرسه در سال ۱۸۵۵ وزارت علوم را تأسیس نمود و ۲۲ سال به عنوان اولین وزیر علوم ایران فعالیت کرد.علاوه بر مسئولیت‌های او به عنوان رئیس دارالفنون و وزیر ...
قسمت هایی از کتاب فتنه باب (لذت متن)
در حوزه علمیه عراق، فردی صوفی مسلک بود به نام شیخ احمد احصایی که شاگرد جنجالی وی شخصی به نام سید کاظم رشتی بوده است. سید کاظم رشتی، فرقه شیخیه را بنیان نهاد که یکی از مبانی آن، اعتقاد به رکن رابع بود و این اعتقاد کم کم زمینه ساز مسئله بابیت شد. سید کاظم دو شاگرد داشت: یکی حاج محمدکریم خان کرمانی که فرقه شیخیه را بعدها در کرمان رشد و توسعه داد؛ و شاگرد دیگرش علی محمد باب بوده است. علی محمد باب فرقه بابیت را پایه گذاری کرد. او مسئله رکن رابع را به افراط رساند و مسئله باب بودن خود را مطرح ساخت. حمایت استعمار و تضعیف روحیه ملی بعد از ترکمنچای، در پیشرفت اولیه کار وی موثر بوده است. از آثار او کتابی به نام بیان است. از خدمات بزرگ امیرکبیر، به دار آویختن سید علی محمد باب بود. فتنه باب از 1260هـ. ق. (در زمان محمدشاه) آغاز شد و در زمان امیرکبیر به اوج خود رسید. امیرکبیر بعد از فتوای علما مبنی بر واجب القتل بودن باب، او را اعدام کرد.