دعای کمیل یکی از دعاهای با ارزش و اثربخش در اسلام است که از سوی حضرت علی(ع) به کمیل بن زیاد نخعی آموخته شده است. این دعا دربرگیرنده مضامینی بلند در شناخت خداوند و التماس بخشش گناهان ماست. علمای بزرگ اسلامی این دعا را بهترین و برترین دعاها محسوب کرده‌اند و شیعیان آن را به خصوص در شب نیمه شعبان و شب‌های جمعه می‌خوانند.
در منابع اسلامی، دعای کمیل به صورت زیبا و با جزئیات ترتیب داده شده است. سید بن طاووس در کتاب "اقبال الاعمال"، علامه مجلسی در "زاد المعاد" و کفعمی در کتاب "کنار اعمال نیمه شعبان" این دعا را آورده‌اند و تأکید کرده‌اند که خواندن آن به ما روزی فراوان و آمرزش الهی را به ارمغان می‌آورد.
دعای کمیل با عبارت‌ها و اندیشه‌هایی از روحانیت و ارادت به خداوند برخوردار است و می‌تواند نقش مهمی در تقویت ارتباط انسان با پروردگار ایفا کند. این دعا با پذیرش انسان از نقص‌ها و گناهان خود، موجب مغفرت الهی می‌شود و به افزایش روحانیت و معنویت شخص کمک می‌کند.
به همین دلیل، خواندن دعای کمیل به‌خصوص در شب‌های خاصی که معنویت و احتیاج به تقوا افزایش می‌یابد، برای شیعیان بسیار مهم است و ممکن است ثمرات بسیاری همچون آرامش روحی، افزایش ایمان و نزدیکی به خداوند را به ارمغان آورد. به‌طور خاص، در شب نیمه شعبان که مرتبط با برکت و رحمت الهی است، این دعا می‌تواند به‌عنوان واسطه‌ای برای اجابت دعاها و طلب مغفرت از خداوند شناخته شود. با خواندن دعای کمیل و تمرکز بر محتوای آن، انسان می‌تواند به خوبی اراده خود را به سوی خداوند بگیرد و به راهی سیر کند که موجب خوشبختی و کرامت در دنیا و آخرت گردد.
کتاب دعای کمیل
نیستان
سید مهدی شجاعی
