نمایش رادیویی، نمایشی است ارزان، با مناسک ارتباطی ویژه ی آن؛ چراکه مخاطبان نمایش رادیویی برعکس تئاتر، سینما و حتی تلویزیون «مخاطبان اسیر» نیستند. آن ها می توانند هم زمان با برقراری ارتباط با نمایش به هر کاری به دلخواه بپردازند و در هر موقعیتی آن را بشنوند. همین مقوله سبب می شود که با نمایش دشوارتری به لحاظ نوشتن و تولید مواجه باشیم؛ چراکه «هیچ کاری در جهان، آسان تر از خاموش کردن رادیو نیست». در چنین تنگنا، سختی و معذوریتی، پرداختن به درام رادیویی و موفق شدن در برقراری ارتباطی معقول و سنجیده، به مراتب دشوارتر از همین فعل و انفعالات در شکل های دیگر دراماتیک است...
کتاب راهنمای عملی نمایشنامه نویسی برای رادیو
افراز
ایوب آقاخانی
