«محیط» به نوع شخصیت کاراکترها، تجربه هایشان، و در نهایت انتخاب هایشان شکل و جهت می دهد.
«مود» در ادبیات، همان احساسی است که نویسنده تلاش می کند در مخاطبین برانگیزد—احساساتی مانند آرامش، اضطراب، ترس، لذت، یا خشم.
«درونمایه» چیزی نیست که به صورت مستقیم و آشکار توسط نویسنده بیان شود، بلکه پیامی است که هر مخاطب از اثر برداشت می کند.
نویسندگان از طریق بهکارگیریِ تکنیک «در میانهی رویدادها»، مخاطبین را بلافاصله وارد جهانِ تنش های داستان می کنند.
در این مطلب به شکل خلاصه به راهکارها و تکنیک هایی می پردازیم که نویسندگان با استفاده از آن ها، مخاطبین را به کاراکترهای نه چندان دوستداشتنیِ خود علاقهمند می کنند.