صائب تبریز، متولد سال هزار هجری، از شاگردان مولانا محمد نواب بوده است. در زمان شاه عباس و در دوران صفویه زندگی می کرده و از تبریز به اصفهان و مشهد، قم، قزوین، اردبیل، یزد، ترکیه و کابل و هند سفرهایی داشته است. او به لقب مستعدخان و ملک الشعرا معروف بوده است. سبک شعرهای او هندی یا اصفهانی بوده است.
در زمان حیات، اشعارش فراگیر بوده طوری که پادشاهان هند، دیوانش را از پادشاهان ایران درخواست می کردند.
در سال هزار و هشتاد و یک در اصفهان فوت می کند و آرامگاهش در سال هزار و سیصد و هفده کشف می شود.
اولین دیوانش، صد و چهل سال پیش در هند چاپ می شود که حدود چهل هزار بیت داشته است.
کتاب گلچین اشعار صائب تبریزی
قدیانی
محمدعلی صائب تبریزی
آناپنا
