علی اصغر طائی در کتاب آیین مغان، به صورت موشکافانه و دقیق، موضوعاتی در زمینه‌ی مغ، مغ‌شناسی و آیین مغان را مورد بررسی قرار می‌دهد.
طایفه‌ی مغان جزو یکی از شش طوایف مادها محسوب میشد که مسئولیت روحانیت را برعهده داشت. آن‌ها حتی در حکومت مادها هم وظیفه‌ی روحانیت را به عهده داشتند. تعدادی از مورخین آنان را مانند زروانیسم می‌دانستند. دین آنان از ثنویت تقلید می‌کرد و خدای خیر و شر بر یزدان‌های کوچک ارجعیت داشت و او را می‌پرستیدند. وقتی سلسه‌های پارسی روی کار آمدند آن‌ها برای رسیدن به قدرت دینی و حکومت پادشاهی تلاش زیادی می‌کردند.
هنگامی‌که دین زرتشت تحت حمایت سلسه هخامنشیان درآمد، طایفه مغان اولین گروهی بودند که برای از دست ندادن نفوذ خود در دربار پادشاهان به دین زرتشت پیوستند؛ به صورتیکه بعضی از مورخان آن‌ها را زرتشتی می‌دانستند. اما طایفه مغان هیچ‌وقت با زرتشتیان توافق نداشتند و در نهایت کتاب خود، وندیداد را نسک پنجم اوستا وضع کردند.
همواره تاریخ برای انسان جذاب است و جای کنکاش دارد؛ زیرا که آیینه‌ی تمام‌نمای آینده هم می‌تواند باشد و انسان‌ها از آن درس‌های بزرگی را می‌توانند فرا گیرند.
این مجموعه منابع مختلف دست اول و غیره و ذکر مآخذ مربوطه کتاب وندیداد را به صورت فشرده ارائه می‌دهد. همچنین از حکایات مورخین یونانی، رومی، اروپایی مخصوصا آنان که در چند سده قبل از میلاد زندگی می‌کرده‌اند و با مغان هم عصر بوده‌اند؛ استفاده شده است.
کتاب آئین مغان
گیوا