سینمای تخیلی و ژانرهای مختلف آن با ادبیات شفاهی، روایی و مکتوب ارتباط بسیار محکمی دارد. بین این دو می توان از عامل مهم دیگری به عنوان مدیوم یا واسط نام برد که خیلی از موضوعات مورد علاقه سینمای تخیلی را به صورت تصویر شده در اختیار آن قرار داده است، این واسط، نقاشی تخیلی است با همه شیوه های گوناگون اش.
آثار ادبی نقش بسیار مهمی در خلق موجودات شگفت انگیز، خارق العاده و تخیلی دارند. با وجود این، برای اینکه این موجودات عجیب و غریب مورد قبول عامه قرار گیرند و دارای حیات به نظر رسند می بایست قابل دیدن و مصور شوند. این وظیفه را نقاشی - و شیوه های مختلف آن از جمله گراوور سازی ،نقاشی دیواری و غیره - به عهده گرفته اند و تعداد قابل ملاحضه ای از نقاشان در طول تاریخ، آثار خود را به آن اختصاص داده اند.
در سینما نیز سینماگران زیادی به این منابع تصویری و موجودات تخیلی تصویر شده ارجاع کرده و از آن در خلق آثارشان بهره جسته اند. بنابراین برای آفرینش موجودات تخیلی، سه مرحله گذار می توان برشمرد: ادبیات تخیلی، نقاشی تخیلی و سینمای تخیلی.
ساقی