«جوحی» اثر احمد مجاهد ، کتابیست که در آن به شخصیت فکاهی متون کهن یعنی جوحی پرداخته است. کتاب حاوی ۷۵۹ داستان طنز از شخصیتهای معروف به نامهای «جحای عربی»، « خواجه نصر الدین افندی جحا رومی »، و « ملانصر الدین ایرانی » است که داستانهای هر کدام از این شخصیتهای طنز در یک بخش ذکر شده است.
شیوه تالیف مجاهد، بر اصل تطبیق و ریشه یابی استوار است؛ بر این اساس، ذیل هر حکایت به منابع و مآخذ آن اشاره شده است. وی کوشیده است ضمن بازگویی حکایت و منابع آنها، حکایات مشابه اعم از نظم و نثر که در دیگر منابع ادبی موجود (اعم از لطایف عبید، محاضرات الادبای راغب ، بهارستان جامی، اخبار الظراف ابن جوزی و...) آمده را بازگو کند و این، به جامعیت کتاب افزوده است.
کتاب جوحی