افزایش جمعیت شهری و نیاز به محل سکونت و کار در شهرها و به خصوص شهرهای بزرگ افزایش تراکم و افزایش قیمت املاک را به دنبال دارد.
این افزایش‌ها عموما سبب توسعه عمومی شهرها و افزایش طبقات ساختمان‌ها در بالا و زیر همکف می‌شود.
افزایش طبقات ساختمان‌ها از یک طرف زمان ساخت را افزایش می دهد و از طرف دگر نیاز به فضاهای شهری برای حمل و نقل، تخلیه و نقل مصالح و اجرای عملیات ساختمانی را افزایش می‌دهد.
ساخت و ساز بسیط و حجیم در نواحی شهری اثر جدّی بر ایمنی، محیط زیست و زندگانی روزانه ساکنان این نقاط می‌گذارد.
در چند دهه اخیر در اکثر کشورهای صنعتی و توسعه یافته و یا در حال توسعه ضوابط و مقرراتی کارساز برای افت مخاطرات ناشی از اجرای عملیات ساختمانی نگارش شده است.
در کشور ما هم در سال ۱۳۷۲ ویرایش اول و در سال‌های ۱۳۸۰ و ۱۳۸۵ ویرایشهای دوم و سوم مبحث ۱۲ مقررات ملی ساختمان تحت عنوان “ایمنی و حفاظت کار درحین اجرا” گردآوری و ابلاغ گردیده است.
ویرایش چهارم این مبحث با توجه به مسائلی که از طرف جامعه مهندسی و ادارات و سازمان‌های ذیربط به شکل‌های متفاوت مورد بحث گردیده تدارک شده است.
کتاب مقررات ملی ساختمان (مبحث دوازدهم)
نشر توسعه ایران
دفتر مقررات ملی ساختمان
