«انقلاب باشکوه» اصطلاحی است که برای اولین بار در سال 1689 برای خلاصه کردن وقایعی که منجر به برکناری جیمز دوم و هفتم از انگلستان، ایرلند و اسکاتلند در نوامبر 1688 و جایگزینی او با دخترش مری دوم و همسرش و برادرزاده جیمز ویلیام استفاده شد.
جیمز با وجود کاتولیک بودن، در فوریه 1685 با حمایت گسترده اکثریت پروتستان در انگلستان و اسکاتلند به پادشاهی رسید. بسیاری می ترسیدند که حذف او باعث تکرار جنگ های سه پادشاهی 1639-1653 شود، در حالی که این موضوع به عنوان یک موضوع کوتاه مدت تلقی می شد، زیرا وارث فرضی دختر بزرگ پروتستان او مریم بود. جیمز به زودی با تعلیق پارلمان های اسکاتلند و انگلیس در سال 1685، و پس از آن با حکم شخصی، حمایت مردمی را از دست داد.
دو رویداد در ژوئن 1688 نارضایتی را به یک بحران سیاسی تبدیل کرد. اولین مورد تولد یک وارث مرد به نام جیمز فرانسیس ادوارد در 10 ژوئن بود که چشم انداز یک سلسله کاتولیک را ایجاد کرد. مورد دوم، پیگرد افترای فتنه انگیز هفت اسقف از کلیسای پروتستان انگلستان بود. بسیاری این را آخرین مورد از یک سری حملات به کلیسای دولتی می دانستند. تبرئه آنها در 30 ژوئن جرقه شورش های ضد کاتولیک گسترده ای را برانگیخت و اقتدار سیاسی جیمز را از بین برد، زیرا حضور او به عنوان پادشاه اکنون تهدیدی بزرگتر از برکناری او برای ثبات به نظر می رسید. ائتلافی از سیاستمداران، سربازان و رهبران مذهبی انگلیسی دعوت نامه ای را برای ویلیام صادر کردند و از او خواستند که مداخله نظامی کند و از مذهب پروتستان محافظت کند.
کتاب «انقلاب با شکوه» نوشته کلاریس سویشر این رویدادهای مهم تاریخی را دنبال میکند.
کتاب انقلاب با شکوه
ققنوس