مبنای مساله ای که من طرح کردم، تفکرات مارتین هیدگر است. به نحوی سعی کردم فلسفه هیدگر و دیدگاه هایش درباره شعر را در شعر شاعران مدرن ایرانی چون احمد شاملو، نیما یوشیج، مهدی اخوان ثالث، سهراب سپهری و فروغ فرخزاد نشانه یابی کنم. همچنین شعر کلاسیک را نیز از یاد نبردم و اشعار حافظ را نیز در این موضوع مورد بحث قرار داده ام. همان طور که می دانید هیدگر به اشعار «یوهان کریستین فریدریش هولدرلین» شاعر قرن نوزدهمی آلمان، علاقه بسیار داشت و از او با عنوان شاعر شاعران یاد می کرد. هیدگر دیدگاه هایی درباره شعر داشت و بر مبنای آن ها نیز شعر هولدرلین را بررسی می کرد. هدف من در این کتاب این بود که نشان دهم، همان تفکرات هیدگر در شعر شاعران ایرانی نیز قابل بازخوانی است. البته در ادامه سعی کردم به نقد تفکرات هیدگر هم بپردازم. یعنی در واقع بخش نقد کتاب، نقدی بر نقدهای هیدگر از هولدرلین است.
پرسش