به استثنای مارتین اسکورسیزی، شاید هیچ فیلمساز معاصر دیگری به اندازه اسپیلبرگ توجه آکادمیک را به خود جلب نکرده باشد و - همانطور که این کتاب به درستی نشان می دهد - ثابت می کند که فیلم های او بیشتر از وسایل سرگرمی هستند.
راهی تازه و سرگرم کننده برای یادگیری فلسفه از طریق دنیای همیشه محبوب فیلم
یک کتاب بسیار خواندنی برای علاقه مندان سینما و فلسفه...این کتاب و کتابهای مشابه نشان میدهد که وقتی یک اثر هنری دارای استانداردهای قابل قبول زیبایی شناسی باشد، هرچند به ظاهر تجاری یا سرگرم کننده باشد، نمیتواند خالی از وجوه فلسفی باشد.